Room Review (Blu-ray) - opgesloten in emotie

De wereld is een behoorlijk grote plek voor de meeste mensen. Maar wat als je wereld maar enkele meters zou tellen? Als er niets anders dan de vier muren waarin je je nu begeeft zou zijn? Voor Jack is dit de situatie. Hoe dat precies zit, lees je in de Room review!

Room volgt de vijfjarige Jack en zijn moeder Joy. Zij leven in een wereld genaamd Room. Iedere ochtend staat hij op en begroet hij alle dingen die in zijn wereld aanwezig zijn. Dingen als de stoel, de lamp en het dakraam, waar vanuit hij de ‘ruimte’ kan zien. Jack weet niet beter dan dat Room de hele wereld is. Al is het maar negen vierkante meter.

Room is de wereld voor Jack. Alles wat op tv komt is nep. Het enige echte zijn zijn moeder en Room. Buiten Room is de ruimte die bevolkt wordt door boosaardige buitenaardse wezens. Want dat heeft zijn moeder hem van kleinst af aan verteld. Daarom mag de deur ook nooit open.

Maar zijn moeder Joy (Brie Larson) weet wel beter. Zij heeft Jack dit verteld om hem tegen de waarheid te beschermen en nog enigszins een normaal leven te geven. Zij is jaren geleden ontvoerd en in Room gestopt, wat in werkelijkheid het tuinhuis van de gestoorde Old Nick(Sean Bridgers) is. Op dagelijkse basis wordt ze nu misbruikt als Old Nick boodschappen komt brengen.

Jack ligt dan ongeveer een meter verderop in de kast. Soms te slapen en soms klaarwakker en nieuwsgierig wie Old Nick is. Joy weet dat het niet veilig is in Room voor Jack en smeedt een plan om er weg te komen. Maar daarvoor heeft ze Jack’s hulp nodig en die weet niet beter dan dat buiten Room alles boosaardig is.

Dat heeft Joy hem tenslotte altijd wijsgemaakt en nu moet ze hem vertellen dat het allemaal leugens zijn. Een behoorlijke uitdaging gezien de jongen nooit anders heeft geweten. Maar de buitenwereld, die uiteindelijk ook in beeld komt, is er echt.

Room is een beklemmend verhaal, dat gebaseerd is op het gelijknamige boek van de Ierse schrijfster Emma Donoghue. Het boek(en dus de film) is niet op waarheid gebaseerd, maar wel door een vreselijk verhaal geïnspireerd: het verhaal van Oostenrijker Fritzl wat enkele jaren geleden aan het licht kwam. En ook het verhaal in Room zou zomaar waargebeurd kunnen zijn. Hoe ziek het ook is.

Het verhaal in Room wordt op een geloofwaardige manier gebracht. Dat is te wijten aan meerdere dingen. De schrijfster van het boek heeft zich namelijk ook gebogen over het script van de film. Iets wat enorm geholpen heeft. De schrijfster weet namelijk als geen ander wat ze op welk moment wilde overbrengen. En dat komt in de film terug.

De omgevingen en situaties in Room zijn ook erg sterk gekozen. Er wordt tijd genomen om dingen tot uiting te laten komen. Zo aait Jack voor het eerst een echt hondje, een dier wat hij alleen van tv en zijn fantasie kende. Hoe hij dat doet is bijzonder aandoenlijk. Anderzijds wordt er op tijd van mindere elementen weggestuurd zoals het misbruik van Joy en de discussie die ze later heeft met haar vader.

Deze dingen worden aangestipt, omdat het soms belangrijke elementen zijn voor de kijker, maar anderzijds voor een ongewenst effect kunnen zorgen. Sommige van deze dingen hadden iets langer in beeld mogen komen, maar dit gemis zorgt niet voor verwarring in de film.

De regie van Lenny Abrahamson is dan ook perfect op het script afgestemd. De film, die 118 minuten duurt, volgt Jack en Joy niet alleen, maar neemt je mee in de gedachtegang van moeder én kind. Hierdoor komt alles veel beter over en leef je echt met ze mee zonder dat het een overdreven drama wordt.

Als laatste zijn Jack en Joy, die de hoofdrol hebben in de film, perfect vertolkt door Brie Larson en Jacob Tremblay. Die laatste vertolkt zijn rol echt fantastisch, zeker gezien zijn leeftijd (negen tijdens het filmen). Het duo weet in dat kleine hokje waar ze wonen zo veel emotie te tonen en aan de kijker mee te geven dat je het gevoel hebt er bijna bij te zijn.

Maar de echte prestaties van beiden komen pas tot uiting zodra de buitenwereld in beeld komt. Want hoe ga je om met de buitenwereld als je daar jaren niet bent geweest? Hoe begroet je je familie die jou al jaren dood waant? En hoe ga je met je kind om die nog nooit buiten is geweest en wiens beste vrienden een stoel en een lamp zijn?

Precies, het moeilijkste gedeelte én de valkuil in deze film ligt onder andere in deze vragen. Gelukkig weten beide acteurs zich hier prima raad mee. Menig ander acteur had op dit punt de film omlaag getrokken, maar Larson en Tremblay tillen het verhaal juist dan naar nóg hoger niveau.

Larson heeft hier zelfs, geheel terecht, een Oscar voor beste hoofdrolspeelster mee in de wacht gesleept. Tremblay is genomineerd voor zijn rol, maar won uiteindelijk de prijs niet.

De overige acteurs zoals Old Nick en de ouders van Joy hebben een aanzienlijk kleinere rol in Room. Ze zijn er wel, maar dienen slechts ter opvulling zo lijkt het. En datzelfde kan gezegd worden over de meeste extra’s op de blu-ray.

De extra features op de disc bestaan uit onder andere wat commentaar van de mensen achter de film, een making of video en wat trailers. Ook is er een video waarbij we de kamer nagemaakt zien worden in een bioscoop en hoe ieder ding in de kamer zijn eigen verhaal heeft.

Deze film hoef je dan ook niet voor de extra features aan te schaffen. Maar het is wel een van de films dit jaar die je zeker gezien moet hebben. Room vertelt een verschrikkelijk verhaal en vertelt dit op een overtuigende en persoonlijke manier.

Daarbij komt kijken dat het niet je standaard drama is door de ingenieuze regie en het meer dan geweldige acteerwerk. Aan het einde van de twee uur zul je ongetwijfeld ook geraakt achterblijven. Room is vanaf juli uit op blu-ray.