Resident Evil Origins Collection Review - Terug naar het landhuis

Capcom had met de eerste Resident Evil games goud in handen en weet dat goed. Ze vallen onder de beste horror games ooit en zijn dan ook al vaker uitgebracht. Capcom trekt de zombies nog één keer uit de kast en bundel twee games in een collectie. Wij voelen deze aan de tand in de Resident Evil Origins Collection Review.

De afgelopen delen van Resident Evil, zoals Resident Evil 6, zijn vooral op actie gericht, maar de fans van het eerste uur weten dat dat ooit anders was. Geen rennende geïnfecteerden of listige dorpsbewoners met brandende fakkels, maar trage zombies en gemuteerde wezens maakten je leven in de eerste delen zuur. Capcom eert dit tijdperk met de Resident Evil Origins Collection.

Het begint allemaal in Resident Evil Zero, een game die eigenlijk later uitkwam dan Resident Evil, maar een prequel is. De Ecleptic Express rijdt door de Arklay Mountains, net buiten Raccoon City, wordt belaagd door mysterieuze bloedzuigers. De trein komt tot stilstand en als de S.T.A.R.S. op de locatie aankomen blijkt iedereen dood. Of toch niet.

Al snel ontvouwt zich het verhaal wat de basis vormt voor Resident Evil (oorspronkelijk uit 1996). In die game komen de S.T.A.R.S. teams (Alpha en Bravo) op een oproep af over een aantal vreemde moorden aan de rand van Raccoon City, bij een oud landhuis. Na een poos radiostilte blijkt het Bravo team verdwenen te zijn, gaat het Alpha team op zoek naar hun collega's.

In het begin is alles mysterieus, maar na de eerste paar keer schrikken breekt in beide games natuurlijk langzaam maar zeker de pleuris los. Het resultaat is horror, spanning en sensatie zoals alleen Resident Evil dat kan bieden. Maar beide games zijn wel al behoorlijk op leeftijd, dus Capcom moest nog even aan de bak om de games af te stoffen.

Capcom heeft als basis de GameCube versie van de games gebruikt. Deze is wel wat aangepast. Deze versie had namelijk een beeldverhouding van 4:3 en wij hebben nu natuurlijk allemaal een 16:9 tv. De camera is bij beide games dan ook ietsje aangepast. Zo krijg je veel ingezoomde beelden te zien die soms bij beweging met je meedraaien.

Verder voegt het iets dynamisch toe aan de vaste camerahoeken in de games. Natuurlijk hebben beide games ook een kleine grafische update gekregen. Er is hier en daar wat detail bijgetekend en de resolutie van de games is wat getweakt zodat je niet tegen één grote pixel aan zit te staren die je dan ineens bijt. Maar in de basis is alles grafisch dus hetzelfde gebleven.

Het zijn tenslotte opgepoetste remasters en geen remakes. Plus de sfeer die de game toen uitstraalde, ademt deze nog steeds voor de volle 100% uit. Juist dat korrelige wat de games van oorsprong hebben, maakt het dat het allemaal nog intensiever is tijdens het spelen.

Alleen tijdens de cutscenes merk je dat beide delen echt wel gedateerd zijn, al zijn ze grafisch niet storend of slecht. Het komt gewoon wat gedateerd over wat betreft animaties, dat is alles. Dit laatste is trouwens bij Resident Evil 0 duidelijke aanwezig dan bij Resident Evil.

Resident Evil Origins Collection geeft je voor het spelen de keuze tussen de oude, logge, besturing en een verbeterde besturing. Deze laatste ondersteunt alle richtingen en bewegen gaat met de analoge stick. Dat is een waar genot, maar het is voor de oude rotten ook leuk om eens met de oude besturing te spelen. Doordat die lastiger is, worden de spellen namelijk nóg moeilijker.

En dan ligt het tempo van de games misschien niet heel hoog, maar hierdoor heb je juist een constante uitdaging en spanning. De sfeer is ge-wel-dig. Ook na al die jaren nog. Er zijn momenten in de game waar je bijna letterlijk je hart in je keel voelt kloppen van angst. En er zijn momenten waar je je veilig waant, terwijl je zomaar ineens besprongen kan worden.

Denk bijvoorbeeld aan de lange gang waar allemaal honden naar binnen springen of de gang bij de badkamer. Verschrikkelijk spannend allemaal, want je weet nooit wat of wanneer er iets gebeurt. Je kunt tien keer door een gang lopen en de elfde keer barst de hel los en schrik je je lam. En hoe eng de games zijn, zo moeilijk zijn ze ook (al is de moeilijkheidsgraad instelbaar).

Je hebt namelijk maar weinig leven, munitie en inktrollen. Deze laatste heb je nodig om te kunnen opslaan op de punten dat de game dat toelaat. De beperkte capaciteit om iets mee te nemen heb je dan nog niet eens gehad. En de punten waar je op kunt slaan zijn zelf ook niet in overvloed aanwezig. Het gevolg van al deze dingen is dat je constant aan het backtracken bent.

Heel veel vijanden tegelijkertijd kom je zelden tegen, maar daar ligt ook de nadruk niet op in deze games. Die ligt op het puzzelelement van de game. Het landhuis is namelijk één samenhang van puzzels. De variatie in puzzels is echt groot en soms heb je dan ook echt geen idee wat je moet doen. Tot je ineens dat ene voorwerp ontdekt en alles op zijn plaats valt.

Sommige dingen ontdek je ook niet zomaar. Een ogenschijnlijk nietszeggend briefje kan de code van een deur bevatten, een juweel blijkt een sleutel te zijn en een eland blijkt een pin te bevatten die weer een klok laat lopen. Dit soort dingen ontdek je niet zomaar, maar je komt hier pas achter als je goed oplet of aan het experimenteren slaat.

Natuurlijk hebben we het hier over twee oude games in een nieuw jasje en dus zal er online best een en ander te vinden zijn aan walkthroughs. Maar Capcom is ook niet gek en heeft enkele dingen in de games veranderd. Waar je eerst links ging, kan het zijn dat je nu rechts gaat. Handig he, zo’n walkthrough?

Waar het meeste in Resident Evil en Resident Evil Zero hetzelfde is gebleven, zijn er toch wat toevoegingen gedaan. Zo zijn er in Resident Evil nu nieuwe zombies die nog eens opstaan en dan ineens sneller zijn. De enige oplossing is om deze zombies snel te verbranden, maar dat kost weer brandstof, die weer ruimte in beslag neemt. En ruimte heb je al zo weinig.

Een nieuw element in Resident Evil 0 is de Wesker modus die je aan het einde vrijspeelt. Je kunt dan met Wesker spelen die speciale krachten heeft. Een erg leuke toevoeging die vooral door de fans van de franchise gewaardeerd zal worden.

Diezelfde fans zullen het ook enorm kunnen waarderen dat er in de Resident Evil Origins Collection te kiezen is uit meerdere outfits voor de karakters. Dit verandert de gameplay niet, maar het is wel toffer om Billy in een pak te zien of Chris en Jill in hun BSAA outfit.

Capcom heeft met deze collectie wederom bewezen dat Resident Evil nog steeds één van de eindbazen in het survival- horror genre is. De games zien er voor hun leeftijd nog erg goed uit en de aanpassingen in de besturing doen wonderen.

Voor nieuwkomers is het tempo wellicht wat aan de lage kant in de Resident Evil Origins Collection. Onder aan de streep heb je voor ongeveer vier tientjes twee fantastische games in huis!