Need for Speed Review - Terug naar de basis?

Waar de consoleversie van Need for Speed al een behoorlijke tijd uit is, kunnen pc gamers pas vanaf 17 maart hun innerlijke snelheidsduivel aandacht geven. Met de keuze van een zo kaal mogelijke titel suggereert EA dat ze teruggaat naar de basis van Need for Speed. Of dat ook zo is lees je in deze Need for Speed review.

Met bijna honderd eerdere Need for Speed games zijn er genoeg succesvolle onderdelen om uit te kiezen. Jullie gaven eerder aan dat Need for Speed Underground 2 de beste uit de NfS reeks is, Ghost Games lijkt dat ook te vinden als je kijkt naar overeenkomende elementen.

Alles races spelen zich in de nacht af en er is volop ruimte voor coureurs om hun handen vuil te maken met het knutselen aan hun bolides. Elementen uit latere Need for speed games worden daarbij ook niet vermeden waardoor een ultieme versie met alleen maar succesvolle onderdelen het geval lijkt. Maar er zijn helaas ook minpunten.

Ironisch genoeg is diezelfde tussenkop ook een tip die in een van de (behoorlijk lange en helaas vele) laadschermen voorbij komt. In de vorm van een soort tweets krijg je een aantal basale tips mee gedurende de laadschermen, maar net als de ‘druk op R om je wapen te herladen’ in Call of Duty zijn de goedbedoelde tips in Need for Speed behoorlijk dom.

De tip over de opeenstapeling van onderdelen gaat over het kopen van de beste upgrades om deze de installeren in een snelle wagen: het kan, maar een racemonster heb je daarmee nog niet gemaakt. Hier komt het element uit eerdere Need for Speeds als Carbon en Undercover naar voren van het aanpassen van elk mogelijk verstelbare onderdeel in je bolide.

Waar je in Need for Speed Carbon en Undercover makkelijk zonder die aanpassingen kon, is het in de nieuwe Need for Speed iets waar elke gamer zich aan al moeten wagen. Sommigen zullen meer grip willen, anderen driften liever elke bocht door in de stijl van Fast and Furious: Tokio Drift.

Het nadeel van dit systeem is dat in tegenstelling tot eerdere Need for Speeds het driften pontificaal in elke race zit verwerkt. Er zijn vrijwel geen bochten in Ventura Bay die je op een normale manier kan en moet nemen. Het kiezen voor meer grip komt vrijwel altijd neer op het vol in de ankers moeten voor elke bocht terwijl je tegenstanders er vrolijk doorheen driften.

Met de aankondiging dat het binnenkort mogelijk zal zijn meer console games makkelijker voor de pc beschikbaar te maken zal het aanbod weliswaar groeien, een sprookje hoeft het niet te worden. Need for Speed loopt bijzonder soepel op een goede pc (enkele frameratedrop aan het begin van een aantal races door de wheelspin van acht auto’s tegelijk), maar er zijn mankementen.

Het meest frustrerende is het missen van een muis in de menu’s. Zowel in het rondgaan op de kaart van Ventura Bay als in het proberen te kiezen van een fatsoenlijke kleur verf voor je wagen: het had zoveel makkelijker kunnen zijn als er was gekozen voor het inbrengen van een cursor.

Het gebruik van een toetsenbord is helaas ook een aspect dat te wensen overlaat. Aangezien driften een hoofdrol heeft in Need for Speed kom je eigenlijk net een vinger tekort om zowel gas, nitro, rem en rechts of links tegelijkertijd te kunnen bedienen. Een oplossing zou zijn een controller te kopen of je toetsen aan te passen, in eerdere Need for Speeds verliep het wel soepel.

En dat voert de boventoon in Need for Speed. Onderdelen die in voorgaande games prima werkten en nu net aangepast zijn dat ze frustrerend worden. Wat was er mis met het driften uit Underground en Carbon waardoor nu gekozen is voor het allemaal driften op hetzelfde circuit? Vrijwel elke drift komt zonder punten ten einde omdat een NPC je tegen de muur duwt.

Dat terwijl exact hetzelfde bij hun doen niets uithaalt aangezien voor elke race vast lijkt te staan hoeveel punten elke computergestuurde coureur aan het eind van elke race moet hebben. De oneerlijkheid van de andere racers uit zich ook in de gewone rondrijdende spelers in Ventura Bay.

Er is namelijk gekozen voor een systeem waarbij zowel andere echte spelers als een aantal computergestuurde racers zich in dezelfde speelwereld bevinden als jijzelf. Vaak komt dit neer op het tijdens een race opeens tegen een andere auto knallen omdat deze toevallig vanaf de andere kant kwam en op jouw weghelft reed, terwijl hij niet eens aan jouw race meedoet.

Na de zoveelste crash hierdoor of de zoveelste misgelopen driftpunten begint de frustratie tegen andere spelers en de computergestuurde racers behoorlijk toe te nemen, waardoor je vaak uitwijkt naar de andere beschikbare soorten races.

Maar er zijn ook positieve aspecten. Er is eindelijk afgeweken van het systeem waarbij tegenstanders vaak met onmogelijke snelheden mochten rijden als je een bepaalde afstand bij ze vandaan was. Het was nooit mogelijk om met meer dan een aantal seconden verschil te winnen omdat het spel vond dat het spannend moest blijven.

Nu is het dus mogelijk om tijdens een race een vervelende coureur tegen de vangrail te zetten om zo rustig de race uit te kunnen rijden. Maar dat werkt ook de andere kant op: verwacht niet dat je tegenstanders gas inhouden als je een paar slechte bochten hebt. Want elke fout wordt genadeloos afgestraft door tegenstanders.

Naast gewoon driften zijn er ook evenementen waar je simpel van A naar B moet rijden, een aantal laps af moet leggen of de gezette tijd vol moet rijden en als eerste moet zien te eindigen. Ook de ouderwetste checkpoint races zijn weer terug, maar elke racestijl heeft toch die eerder genoemde smaak van driften in zich.

Als je niet hard af wordt gerekend op het net raken van de vangrail maakt het alleen een stuk minder uit, dus in alle niet-drift races boeit dat een stuk minder: het ziet er zelfs behoorlijk vet uit. Aan de hand van het doen van soorten races voor bepaalde teamgenoten krijg je toegang tot meer races. Alleen zal je uiteindelijk toch zo nu en dan een driftrace moeten doen om verder te mogen.

De teamgenoten in Need for Speed lijken in dat opzicht behoorlijk veel op de crew die je had in Need for Speed Carbon: ieder met een eigen specialiteit. Ook nu wordt de trend van opgenomen cutscenes à la Most Wanted (die uit 2015) voortgezet, waarbij je echt het gevoel hebt dat je rondloopt in je eigen garage en dat iedereen echt tegen jou aan het praten is.

Daar komt bij dat ongeacht hoe je auto eruit ziet, de engine zo in elkaar zit dat deze daadwerkelijk in de cutscenes staat. Net als in games als Call of Duty Black Ops 3 waar je je embleem naar hartenlust aan kunt passen is dat ook mogelijk in Need for Speed. Alleen doe je het dan met je wagen en niet met een embleem.

Want naast de keuze rondom meer om minder grip draait het in Need for Speed ook om het maken van een zo uniek en tof mogelijke wagen waarmee je andere coureurs jaloers maakt. Niets is toffer dan het werken aan het namaken van de BMW uit Need for Speed Most Wanted om daarmee de straten van Ventura Bay onveilig te maken.

Je zal alleen niet de enige zijn met exact datzelfde idee, waarna het neerkomt op het kijken welke racer in jouw sessie de beste versie heeft weten te maken. Want het draait allemaal om het maken van een uniek racemonster om jouw stijl te laten zien.

Na Need for Speed Undercover leken de titels binnen de serie met echte NfS elementen vergaande glorie. Met de nieuwe Need for Speed geeft het weer aan dat racefanaten weer hun gang kunnen gaan en dat er wel degelijk wordt geluisterd naar wat de fans willen.

Ook als het gaat om de muziek die eerdere succesvolle Need for Speeds kenmerkt snapt Ghost prima waar ze mee bezig zijn. Wie net als wij heeft kunnen genieten van de variatie in muzieksoorten in Need for Speed Most Wanted zal zich zeker kunnen vinden in die van Need for Speed. In sommige gevallen letterlijk, want er zitten een aantal tracks uit Most Wanted in de nieuwe Need for Speed, zoals ‘I am Rock’.

Dat ze een beetje zijn doorgeslagen wat betreft driften mag de pret niet bederven: het is alleen even wennen. Maar dat gevoel wanneer je een vrijwel perfecte drift te pakken hebt en vast weet te houden, dat gevoel legt je teamgenoot Manu in een van de eerste cutscenes in de Longhorn wel uit.