MotoGP 15 Review - Waar gemakzuchtigheid zegeviert

Na de vernietigende commentaren op Ride staat Milestone weer met beide benen op de grond. De racesimulator, die een soort Gran Turismo voor motoren moest worden, wist door een achterhaalde techniek geen potten te breken. De Italiaanse racestudio gaat in de herkansing met MotoGP 15, de laatste editie in de langlopende franchise. Meer weten? Lees dan onze MotoGP 15 review.

Milestone is nooit een ontwikkelaar geweest die met haar producten een massapubliek wilde aanspreken. Het is dan ook geen bedrijf dat achteloos miljoenen euro’s in een spel investeert, laat staan verdient. Heeft dat gevolgen voor hun games? Zonder meer. Want zeg nou zelf: hoeveel is de MotoGP-franchise de afgelopen jaren nu aan verandering onderhevig geweest? Of hoe vaak is de game opnieuw naar de tekentafel gegaan? Niet vaak.

In beginsel is dat geen ramp. Zolang de games kwalitatief goed zijn hoor je de klanten niet klagen. Die schaffen ze toch weer blindelings aan. Maar voor MotoGP gaat dat niet op. De franchise is al jaren in een neerwaartse spiraal terechtgekomen. In een dal waar je niet zomaar uit kunt klimmen. Daar is op z’n minst een financiële injectie voor nodig, zeker nu de nieuwe consoles meer en betere mogelijkheden bieden om games nog mooier en realistischer te krijgen.

Een eerste blik op MotoGP 15 verraadt dat Milestone nog niet eens de helft van de kracht van de nieuwe consoles heeft benut. Visueel lijkt het spel zelfs minder in zijn mars te hebben dan diens voorganger. Omgevingen ogen kaal en ongeïnspireerd, de toeschouwers zien er allemaal hetzelfde uit en de kijkafstand is (voor nota bene een racegame) erg beperkt.

De enige momenten waarop MotoGP 15 het achterste van zijn tong laat zien, is als het weer drastisch omslaat. De manier waarop de regendruppels op het asfalt kletteren is indrukwekkend, net als de grijze wolkenvelden die als een smerig deken boven de circuits hangen.

Die zeldzame momenten kunnen niet voorkomen dat MotoGP 15 op het gebied van presentatie een dikke onvoldoende verdient. Neem bijvoorbeeld de vreemde filmpjes die de stad waarin je gaat racen introduceert. Onder begeleiding van snelle rockmuziek komen in een half minuutje de bekendste bezienswaardigheden van de betreffende stad voorbij.

Filmpjes die het perfect zouden doen op een website van een vakantiebureau, maar die in een serieuze racesimulator als MotoGP 15 vreselijk uit de toon vallen. En om het feest compleet te maken: bij de TT in Assen wordt een film getoond van Amsterdam. Goed bezig, jongens.

Er zijn genoeg spelers die aan bovenstaande kritieken geen boodschap hebben. Een MotoGP-game valt of staat met het rijgevoel. De eerste bocht die je in MotoGP 15 maakt geeft onmiddellijk aan dat de fundering van MotoGP met rust is gelaten. Dat is goed nieuws: er blijft immers geen franchise die de realiteit van motorsport zo dicht benadert als MotoGP. Niets geeft meer voldoenining dan op volle snelheid tien tegenstanders passeren om vervolgens zegevierend over de finishstreep te gaan.

Dat laatste zal overigens niet vaak gebeuren. MotoGP is veruit een van de moeilijkste racesimulatoren. Vooral als je alle hulpmiddelen uitschakelt is het beheersen van je motor een hels karwei. Je moet met allerlei facetten rekening houden om niet gierend uit de bocht te vliegen. Denk daarbij aan het gewicht dat je rijder mag zetten in de bochten zonder dat hij naar de grond kukelt, of het onder controle houden van de motor als je even daarvoor over het grind reed.

Met welke opties je ook speelt: MotoGP 15 vereist opperste concentratie van de speler. Geduld en behendigheid vormen samen de sleutel tot de overwinning. De verleiding om bij een achtervolging op je rivaal vol aan de gashendel te drukken is groot, maar juist op die momenten ga je in MotoGP 15 genadeloos de mist in. Rustig je kans afwachten en op het juiste moment je kans grijpen zorgt er uiteindelijk voor dat jij op het podium de champagnefles mag ontkurken.

In MotoGP kun je in verschillende spelmodi je vaardigheden bijspijkeren. Denk hierbij aan een standaardrace, internationale kampioenschappen en een lokale splitscreenmodus waarin je tegen elkaar kunt racen. De hoofdattractie van MotoGP 15 is opnieuw de carrière modus, waarbij je een eigen coureur aan kunt maken en bij een team kunt aansluiten. Nieuw in deze editie is dat je een eigen team kunt oprichten en je coureurs voor je kunt laten rijden. Een aardige toevoeging, maar laten we niet overdrijven: we hadden het niet gemist als het er niet in zou zitten.

Ander nieuwigheidje is ‘Beat the Time’, een spelmodus waarbij je op elk circuit een recordtijd moet verbreken met een bepaalde motor. Een soort veredelde Time Trial-modus, maar dan toevallig in een ander jasje gestoken. Een modus waarmee Milestone zich er wel erg makkelijk van af maakt. Ze hadden beter hun energie en tijd kunnen stoppen in de multiplayermodus, want daar is door het gebrek aan support en een community geen hond te bekennen. Een lobby met twaalf spelers vinden is eigenlijk een onmogelijke opgave, waardoor je vaak met een enkeling op het asfalt belandt.

Met MotoGP 15 maakt Milestone zich er veel te makkelijk vanaf. Het nieuwe deel in de langlopende franchise verschilt minimaal ten opzichte van zijn voorganger(s). Daardoor besluipt bij ons regelmatig het gevoel alsof we per ongeluk een oude versie in onze Xbox One hebben gestopt. Visueel is MotoGP 15 echt niet meer van deze tijd en wat betreft de vernieuwingen: die zijn er amper. Wat overblijft is voor de fans opnieuw een sterke racesimulator, waarbij helaas niet het onderste uit de kan wordt gehaald.