Mighty No. 9 Review - Geboorte van een nieuwe Blue Bomber?

Toen in september 2013 het Kickstarter project rondom Mighty No. 9 gestart werd, ontplofte de campagne meteen. Een nieuwe game van de mensen achter Mega Man?! Dat moet wel vet worden! Nu, een paar jaar later, is de game er dan eindelijk. Of het ook echt een toffe game is geworden, lees je in de Mighty No. 9 Review!

Laten we het overduidelijke maar gelijk uit de weg ruimen: Mighty No. 9 lijkt in veel opzichten op Mega Man. Het is een game gemaakt door de mensen achter Mega Man en is absoluut een spirituele opvolger van de Blue Bomber. Maar de game heeft absoluut een eigen identiteit en doet lekker zijn eigen ding, al is dat niet altijd even goed.

In Mighty No. 9 kruip je in de huid van Beck. Hij is het negende model in een serie robots van Dr. White: De Mighty Numbers. Op een dag worden alle Mighty Numbers, behalve Beck, en andere robots in de stad getroffen door een virus. Het gevolg is dat ze doorslaan en de hele stad in puin leggen.

Jij bent de enige hoop voor de stad en moet de losgeslagen robots tot de orde roepen. Je wordt hierbij bijgestaan door Dr. White, Dr. Sanda, en Call, een andere robot die stand-by stond toen het virus toesloeg. Je doel is om alle Mighty Numbers te herstellen en daarnaast de oorsprong van het virus aan te pakken, maar dat gaat nog niet zo gemakkelijk.

Ze hebben namelijk ieder een eigen stukje van de stad veroverd en omgetoverd door een fort bewaakt door dolle robots. In totaal kent Mighty No. 9 twaalf levels die je bij de eerste keer doorspelen een uur of vier bezighouden. Ieder level wordt afgesloten met een eindbaas, waarvan dit in acht gevallen een Mighty Number is.

Elk level in de 2,5D sidescrolling actiegame kent zijn eigen thema, dat aansluit op de baas die je gaat treffen. Zo is er een gigantische radiotoren, waar Avi, een vliegtuigrobot, de baas is en een fabriek voor militaire robots die overgenomen is door Battalion, een militaire Mighty. Zoals ook in Mega Man kent elke baas zijn eigen sterke en zwakke punten.

Daarbij heeft iedere baas een slinks eigen patroon van aanvallen. Je moet dus goed opletten wat zo’n baas zegt en doet, want voor je het weet, heb je een robot in je nek hangen en kun je het level opnieuw starten. Een belangrijk verschil met de Mega Man games is dat Mighty No. 9 een stuk vergevingsgezinder is.

Maar vergis je niet: De gameplay is er niet heel veel makkelijker op geworden en als je niet oplet, ben je alsnog zo door je levens heen. Je hoeft alleen niet de hele game in één ruk uit te spelen. De game onthoudt je voortgang per level, dus herstarten kan wanneer en waar je wilt.

Daarbij is de gameplay erg eenvoudig op te pakken. Je kunt rennen, springen, schieten en, misschien wel het belangrijkste, dashen. Als je een vijand beschiet, stun je deze en kun je hem absorberen. Ook kun je er simpelweg op blijven schieten tot hij echt kapot is, maar de eerste optie is lucratiever.

Als je dat doet, krijg je er namelijk onder andere punten voor die voor je eindscore meetellen. De score is hoger naarmate je een vijand sneller absorbeert en het helpt ook enorm als je combo’s maakt. Hoe meer vijanden je achtereen absorbeert, zonder geraakt te worden, hoe langer de combo is.

Dat zorgt bijvoorbeeld weer voor powerups die ervoor zorgen dat je makkelijker door het level komt. Mighty No. 9 nodigt uit om agressief, snel en zo goed mogelijk te spelen, maar zoals we al meldden: één misstap kan je zomaar een leven kosten in Mighty No. 9. Wat dat betreft is de game net Mega Man.

Het spel is namelijk wel toegankelijk, maar niet altijd even makkelijk. Jammer genoeg is de game wel een stuk makkelijker dan de gemiddelde Mega Man game en als je een level een paar keer hebt gespeeld, dash je er zo doorheen. Dan is de game ineens wel heel kort (er is zelfs een prestatie vrij te spelen als je de game binnen een uur uitspeelt).

Gelukkig kent de game veel meer dan alleen een verhaalmodus. Aan replaywaarde is er genoeg in deze game. Gaandeweg je in het verhaal vordert, speel je namelijk diverse andere modi stukje bij beetje vrij. Zo is er een 'Boss Rush modus' beschikbaar, waarbij je alle bazen achter elkaar moet uitschakelen. En dat zo snel mogelijk.

Ook is er een 'Solo Challenge modus' waarin je een level door moet spelen, een aantal vijanden uit moet schakelen of van A naar B moet lopen zonder geraakt te worden. Erg tof! Als kers op de taart kun je ook nog online met of juist tegen iemand spelen. Tegen elkaar gaat het om de snelste speler en met elkaar speel je als Beck en Call met als doel om diverse uitdagingen te voltooien.

Wat betreft de replaywaarde biedt Mighty No. 9 dus ruim voldoende om je naast het verhaal uren te vermaken, maar jammer genoeg heeft de game ook een flink nadeel in petto voor je. Dit zit voornamelijk in de filmpjes tussendoor, de (Engelstalige) stemmen en het ontwerp van de karakters naast te robots. Die laten namelijk behoorlijk te wensen over.

De karakters zijn niet fatsoenlijk geanimeerd in de filmpjes en gaan van de ene houding naar de andere. Daarbij spant Dr. Sanda de kroon, die echt vervelend overkomt. Als of je naar een slechte animatiefilm zit te kijken voor 8-jarigen. Datzelfde geldt eigenlijk voor het gros van de Engelstalige stemmen. Die zijn plat, ongeïnspireerd en weten weinig te overtuigen.

Je zult dan ook behoorlijk snel overschakelen naar de Japanse stemmen die een stuk beter overkomen. Gelukkig zijn de belangrijkste elementen van Mighty No. 9, de levels, de soundtrack en de robots, wel redelijk fatsoenlijk uitgewerkt.

Mighty No. 9 moet het dus vooral hebben van de gameplay, en zeker niet van het verhaal of de filmpjes tussendoor. Qua gameplay is Mighty No. 9 eenvoudig op te pakken en een stuk vergevingsgezinder dan Mega Man, maar weet toch voor de nodige uitdaging te zorgen.

Daarbij weet de game, met een redelijke korte verhaallijn, toch een hoge replaywaarde te creëren. Al met al is Mighty No. 9 een leuke game, die een beetje verpest wordt door (een deel van) de kinderachtige en ongeïnspireerde audiovisuele kant.