Little Nightmares Review - Een verbluffend resultaat

Gooi Tim Burton films in een blender en mix dat met een piepklein vleugje Griekse mythologie, Limbo en Inside. Het resultaat is verbluffend en heet Little Nightmares. In deze Little Nightmares review lees jij hoe een zesjarig meisje moet ontsnappen uit een nachtmerrie!

Als blikken konden doden… Het is een bekende Nederlandse uitspraak. In de Griekse mythologie kan het. De Godin Medusa hoefde maar iemand aan te kijken en diegene veranderde in steen. Een spannend gegeven en het is dan ook niet gek dat de God of War serie, die gebruik maakt van deze mythologie, al jaren hoge ogen gooit. Little Nightmares doet verder weinig met de Griekse mythologie, op de invloed van Medusa na. En wederom is dat erg spannend.

In Little Nightmares neem jij het kleine meisje Six onder de knoppen. Haar verschijning is opvallend. Een broos lichaam wordt verhuld in een grote gele jas. En ergens in een enorm grote capuchon zit een klein mensengezichtje verborgen. Ze spreekt geen woord. En dat zal ze vijf hoofdstukken lang ook niet doen. Alle energie in dit kleine lichaampje moet bewaard worden voor een helse tocht. Een vlucht op leven en dood.

Hoofdstuk één, getiteld The Prison, zet meteen de toon van Little Nightmares. Het level is grauw, waardoor de felle gele kleur van Six des te meer opvalt. Is dit het enige stukje kleur en daarmee de enige hoop aan de horizon? Ontwikklaar Tarsier Studios, dat eerder verantwoordelijk was voor LittleBIGPlanet 2, bestempelt de game als een suspense adventure spel. Wat je je daarbij voor moet stellen is een platform- en puzzelgame met horrorelementen. Elementen die je niet ziet in de vorm van gore en bloed, maar die zich uiten in achtervolgingen en veel suspense.

Continu ligt er bij Little Nightmares gevaar op de loer en wat er precies gaande is, is één groot mysterie. Dat laatste doet erg denken aan Inside, waarbij je een verloren ziel speelt die net als Six een uitweg zoekt en in aanraking komt met de meest onverklaarbare taferelen. En ook daar wordt geen woord gesproken. Het roept allemaal vragen op, maar dat is juist één van die sterke punten van Little Nightmares. Het grijpt je meteen bij de strot en laat je niet meer los. Want wat is er in hemelsnaam aan de hand?!

In vijf hoofdstukken (waar je al na vijf uur klaar mee kunt zijn) ben je aan klimmen en klauteren, rennen en puzzelen om in elk vertrek je uitweg te vinden. En al in het uiterst grauwe en donkere eerste hoofdstuk, The Prison, wordt duidelijk dat ontsnappen geen makkelijke opgave zal worden. In het begin is het vooral donker en sta je al snel oog in oog met glibberige zwarte beesten op de grond. Door je enige hulpmiddel tevoorschijn te toveren, je aansteker, kun je wegkomen.

Dit is niets. Dit is pas het begin. Want niet al te lange tijd later krijg je door dat er overal hele vreemde wezens rondlopen. Monsterachtige mensen met hele lange armen en zeer korte beentjes. Het lijkt bijna alsof ze met hun buik over de vloer schuiven en dat er niet eens beentjes zijn. Ze zijn in ieder geval behoorlijk creepy en passen zo thuis in een horrorfilm. Wat ook geldt voor alle andere creepy dingen die gebeuren: armen die opeens ergens tussendoor steken waar jij rondloopt, enge muziek, de overgang van donker naar licht en dan maar te zwijgen over het knorrende maagje van Six en hoe ze daar mee omgaat!

Hoe dan ook, Six is vele malen kleiner dan alle vreemde creaties en zal nooit een rechtstreeks gevecht aan kunnen gaan. Daar komt het puzzelaspect om de hoek. Niet alleen ben je steeds aan het nadenken over hoe je van vertrek naar vertrek komt. Ook moet je nadenken hoe je langs die grote enge wezens, je vijanden komt. Later in het level The Kitchen komen daar nog eens dikke lelijke mannetjes en vrouwtjes voorbij, die jou wel een lekker hapje vinden.

Six moet het hebben van creatieve oplossingen. Af en toe kan ze een object oppakken en weggooien als afleiding. Het is in ieder geval verstandig bij elk stuk nauwlettend de omgeving in de gaten te houden. Waar je ook bent, er is of iets wat je kunt gebruiken om een vijand mee af te leiden, of er is een kleine ruimte aanwezig waar jij je in kunt verstoppen. De levelcreaties zijn in ieder geval om van te smullen. Niet alleen baan je je een weg van links naar rechts, maar de Zweedse ontwikkelaar maakt ook veel gebruik van de hoogte en aan creativiteit is dan ook duidelijk geen gebrek.

Little Nightmares oogt prachtig. En het is ongelooflijk om te beseffen dat dit pareltje voor slechts twintig euro te downloaden is. Nu ben je misschien na vijf uur spelen al klaar (dit ligt eraan hoe snel je de puzzels doet), maar dan heb je wel een ervaring te pakken die je niet meer vergeet. Bij de aftiteling besef je meteen dat dit in de game canon hoort. Nu is dat misschien wat vergezocht, maar dit dient meer om aan te geven dat Little Nightmares een unieke ervaring voorschotelt.

De game is dan ook te goed om grote kritiek op te uiten. Je zou kunnen zeggen dat het te sloom op gang komt. Maar nee, die opbouw is juist goed. Want hoe je opeens oog in oog staat met de laatste eindbaas, zie je niet aankomen. Suspense mag niet onderschat worden. Je zou kunnen zeggen dat vijf uur wel wat weinig is. Maar wat verwacht je van 20 euro? Zijn de puzzels misschien te makkelijk? Soms. Maar vaak is het net als in Limbo een kwestie van trial and error en zal je een paar keer doodgaan om daarna weer op te krabbelen en de oplossing uit te voeren.

Wat wel als punt van kritiek kan worden genoemd, is het camerastandpunt. Juist omdat je in diverse richtingen moet zoeken voor oplossingen, mis je soms een camerastandpunt dat een hele kamer bekijkt. Je hebt de controle niet om soms verder te kijken dan je wilt en dat is af en toe frustrerend. En ook zijn de checkpoints niet altijd even vriendelijk. Soms word je net iets te ver teruggezet en moet je dingen opnieuw doen waarvan je net zo blij was dat je dat eindelijk had kunnen trotseren. Besef je dan dat de game niet te lang duurt en je alle tijd hebt om iets opnieuw te spelen.

Little Nightmares mag dan weinig replay waarde hebben, op het halen van wat trophy’s/achievements na, als je bijvoorbeeld alle beeldjes in de levels kapot wilt gooien. Je krijgt wel vijf uur lang een unieke ervaring voorgeschoteld. Het avontuur had nog veel langer mogen duren. Na een helse rit, waarin creativiteit en creepy shit de boventoon voeren, vraag je je alleen wel af hoe onschuldig Six nu daadwerkelijk is. Nieuwsgierig geworden? Terecht. Want Little Nightmares is pure schoonheid.

Little Nightmares is vanaf 28 april te koop. Voor 20 euro is de game dus te downloaden. Al kun je de game ook fysiek in de winkels kopen. Wil je iets meer, met bijvoorbeeld de soundtrack erbij, dan is er een special edition te koop voor 35 euro.