Independence Day Resurgence Review - Actie, actie, actie!

Twintig jaar na de eerste aanval van de aliens is het opnieuw raak in de sequel op Independence Day. De wereld dreigt veroverd te worden door deze buitenaardse wezens. Of het de helden opnieuw lukt om de wereld van een ondergang te behoeden, lees je in deze Independence Day Resurgence review.

De kaskraker van de jaren negentig is terug in 2016. Independence Day Resurgence, net als in '96 geregisseerd door Roland Emmerich, neemt je mee in de strijd tegen de aanval van buitenaardse wezens. De technische mogelijkheden op het gebied van film zijn natuurlijk groter dan ooit, dit gecombineerd met het succesverhaal van het eerste deel laat je denken dat het opnieuw een topfilm zal worden. Je leest in deze Independence Day Resurgence review of dat daadwerkelijk zo is.

Na het afslaan van de eerste aanval in 1996 is de aarde verenigd om een nieuwe aanval te kunnen weren. Twintig jaar later is het opnieuw raak in deze sequel en hoewel de insteek hetzelfde is, namelijk de aliens willen de wereld verwoesten, zit er wel iets van een twist aan. De aliens zijn beter voorbereid en dat zorgt voor een iets ander verloop van het verhaal, wat de film wel enigszins goed doet, omdat het geen letterlijke kopie van het eerste deel wordt.

Aan de andere kant is in Independence Day Resurgence duidelijk zichtbaar dat ook de aarde niet stil heeft gestaan. De globalisering is één van deze punten. Vanuit een commandocentrum worden beslissingen genomen in samenwerking met grote leiders van over de wereld, Afrikaanse strijders worden in de oorlog ingezet en de Amerikanen delen hun ruimtestation met de Chinezen. Hoewel men getracht heeft om ´meer´ met het verhaal te doen, blijft het toch vrij eenvoudig.

Wel wordt voor het eerst duidelijke wat de aliens nu eigenlijk willen op aarde. Ze boren namelijk een gat in de oceaan om het magma uit de aarde te halen. Dit zou het einde van de onze planeet en het menselijk bestaan betekenen. Dat we dit weten, maakt het verhaal niet veel interessanter, maar geeft de vorige film en deze in ieder geval iets meer betekenis.

Wat direct opvalt aan de film is dat de belangrijke spelers uit Independence Day opnieuw meespelen in de sequel. Zo zijn David Levinson (Jeff Goldblum), president Whitmore (Bill Pullman) en Dr. Brakish Okun (Brent Spiner) terug voor dit avontuur. De grote afwezige is Will Smith en hoewel zijn afwezigheid wordt uitgelegd in de film, laat hij wel een grote leegte achter.

Die leegte moet opgevuld worden door Dylan (Jesse Usher), de zoon van Will Smith in de film, die het werk van de familie op zich heeft genomen. Hoewel hij zijn best doet, is het toch niet de grote Will Smith die een memorabele rol speelde in Independence Day en van deze film meer had kunnen maken.

Het is dan ook wachten tot het eerste uur voorbij is en de actie losbarst. Pas dan wordt Independence Day Resurgence interessant. De vijand, de aliens, zien er groter, bruter en gevaarlijker uit dan ooit tevoren. Ruimtestations, vliegtuigen, geweren zien er ook allemaal fantastisch uit. In dat opzicht zijn de mogelijkheden nu vele malen groter ten opzichte van de film die twintig jaar geleden uitkwam.

Het is jammer om te zien dat de film qua verhaal zo kort door de bocht is, want een vijand die nagenoeg onverslaanbaar lijkt, wordt wel erg eenvoudig opzij gezet. Daarnaast maakt de communicatie en het gemak waarmee mensen zich verplaatsen tussen aarde en maan het verhaal wel erg ongeloofwaardig. De techniek daarentegen maakt veel van dit goed, maar kan niet alles verbloemen. Als je de film puur voor vermaak kijkt en voor de actie en de special effects dan ben je met deze sequel aan het juiste adres.

Dat de film in 3D en Imax 3D te bekijken is, draagt hier ook een extra steentje aan bij. Door deze uitvoeringen spatten alle laserstralen en explosies nog net wat meer van je beeldscherm. Het is alleen jammer om te zien dat iconische punten, zoals de Eiffeltoren, wel voorbij komen in de film, maar niet opgeblazen worden zoals dat in het eerste deel wel het geval was met vele bekende gebouwen. Het gevoel dat overheerst na het kijken van Independence Day Resurgence is dan ook matig.

Al met al is getracht om opnieuw een spektakel te creëren dat van het doek af knalt. In enig opzicht is dit gelukt met de huidige filmtechnieken, anderzijds schiet het hier in te kort omdat het blijft bij het opblazen van ruimteschepen. Het verhaal doet een poging om niet een kopie te zijn van het eerst deel, maar is niet heel boeiend. Daarnaast is het ontbreken van Will Smith een groot gemis, want hoewel de andere acteurs het prima doen, had een grote ster de film misschien net een extra zetje kunnen geven.

Het einde van de film is open. Er wordt aangekondigd dat de aarde niet langer meer wil wachten op een nieuwe aanval, maar dat ze preventief af willen rekenen met de buitenaardse wezens. De kans op een vervolg is hiermee nog altijd aanwezig. Het is te hopen dat Will Smith, die tijdens het filmen van dit deel bezet was, voor het volgende deel wel beschikbaar is.