Crash Bandicoot 4 It's About Time Review - Overgoten met een 2020 sausje!

Crash Bandicoot is terug. Dat werd wel eens tijd! In een knotsgek avontuur mogen we weer tal van levels doorlopen waarin we stappen maken in het dwarsbomen van het Neo Cortex zijn duivelse plannetjes. Crash Bandicoot 4 It’s About Time komt dicht in de buurt van wat de klassieke PlayStation games allemaal voor elkaar wisten te krijgen. Ja, dit avontuur is gaaf om te doorlopen!

Deze keer ben je druk in de weer met het verzamelen van Quantum Masks, diamanten en tijdsrelekwieën. Neo Cortex en Dr. N Trophy proberen met deze maskers de wereld om zeep te helpen. Jij kan daar verandering in brengen door de maskers zelf te verzamelen en beide schurken te stoppen voordat het te laat is. Neo Cortex wil je stoppen omdat die anders zijn grootste fout uitroeit (Crash zelf!) en Dr. N Trophy wil je al helemaal stoppen omdat hij de geschiedenis van het universum wil herschrijven. Kortom, tijd om weer met Crash en Coco in actie te komen!

Dit resulteert allemaal in een uitdagende game waarbij je vaak dood zult gaan. Door de grappige doodanimaties vergeef je dat je soms doodgaat omdat het in een game als deze lastig blijft om diepte in te schatten. Het geeft niet. De game is tof en zit vol met humoristische knipogen. Denk bijvoorbeeld aan gelikte cutscènes. In pittige levels vermorzel je doosjes om aan het einde van het level tot de conclusie te komen dat je ergens er ééntje vergeten bent. Autsj!

Maar dat is niet erg, want met alle nieuwe gameplay wil je prima levels opnieuw spelen. Want eerst meer over die Quantum Masks, die voor onwijs toffe nieuwe gameplay zorgen die naadloos aansluit op de ouderwetse gameplay. In levels die 2D en 3D naadloos in elkaar over laat vloeien (zoals we gewend zijn), speel je constant met de aanwezigheid van verschillende dimensies. Zo teleporteer je voorwerpen van de éne naar de andere dimensie, vertraag jij je eigen dimensie, of verander je de zwaartekracht met Super Mario Galaxy-achtige levels. Er wordt een 2020-jasje over de gameplay geschonken, zeker nu er ook gave skins zijn!

Het doet denken aan het niveau van N. Sane Trilogy! Zo zijn verplichte nummers als het moeten vluchten voor een dinosaurus door in de richting van je scherm te blijven rennen (deden we dat in Crash 3 ook al niet?), het rijden op een beestje (roept herinneringen op naar alle drie de vorige Crash games) en bij baasgevechten telkens je draaibeweging gebruiken om vijanden af te maken, erin. Ergens voelt het als een herhalingstrucje, anderzijds is het wel welkom. Toys For Bob laat zien te weten hoe een Crash game hoort te werken, wat fijn is na zoveel floppers te hebben gezien.

Toch knaagt er iets aan de game: de bazen zijn best wel eentonig. Waar de gameplay in de levels lekker divers is en je elke keer kennis maakt met visueel erg diverse en aantrekkelijke levels, laten de baasgevechten redelijk vaak te wensen over. Het is gaaf om te zien dat N. Gin en Dr. N. Brio als schurken eindelijk eens een groter podium krijgen, maar waar zijn iconische schurken als Koala Kong, Komodo Joe en Moe, Papu Papu, Pinstripe, Ripper Roo, Tiny Tiger en Uka Uka? Ja, Uka Uka verschijnt eventjes aan het begin (en in een secret ending), maar schittert verder in afwezigheid.

Ook erg jammer is dat de bazen die wel worden aangeboden best wel eentonig aanvoelen. In alle levels draai je met Crash voorwerpen kapot óf draai je tegen voorwerpen zodat deze als kanonskogels op de baas worden afgevuurd. Het baasgevecht met N. Brio is een letterlijke kopie zoals we die ook al in het eerste Crash Bandicoot spel zagen. De grote schurk van het spel, Dr. N Trophy, en zijn nieuwe vrouwelijke tegenhanger Dr. N Trophy (F), missen uitdaging. Ze lijken maar doetjes in vergelijking met de krachten die Dr. N. Trophy in eerdere games wist te tonen.

Alhoewel de baasgevechten niet inspirerend zijn, is het wel gaaf dat dit spel verder bouwt op de mogelijkheid om met meerdere personages te spelen. Zo kun je levels sowieso doorlopen met zowel Coco als Crash. Daarnaast kom je dit spel in aanraking met tal van andere gave personages. Zo kun je door de lucht slingeren met Twana, verander je vijanden in trampolines door in de huid te kruipen van de superschurk Neo Cortex (waarbij er ergens in het game een leuke knipoog wordt uitgedeeld naar Twinsanity), en kun je ook met de antagonist Dingodile aan de slag. Hij vecht mee voor een goede zaak: zijn rommelende maag kalmeren.

Daarnaast zijn er door al die personages tal van extra levels speelbaar die je een alternatieve blik op de tijdlijn geeft. De levels die je met een ander personage doorloopt, lopen verhaaltechnisch ook over in de tijdlijn die je met Crash en Coco doorloopt. Qua keuze aan levels hoef je je niet te vervelen. Op een sfeervolle landkaart met de standaardlevels worden regelmatig vertakkingen van het normale levelpad gecreëerd zodat je weer ergens kennis kunt maken met een bonuslevel.

Moeten is een sterk woord. Maar ja, we hebben genoten van deze game. De game heeft zijn gebreken, maar het is echt een waar genot om in de nieuwe spelwereld van Crash te verdrinken. De game zit bordenvol content en zorgt op veel momenten voor een lach van oor tot oor. Als je wil lachen en zeggen we: It's about Time dat je dit spel gaat spelen!

Uiteindelijk is Crash Bandicoot 4 It’s About Time een toffe game geworden voor zowel de doorgewinterde Crash Bandicoot fans als de nieuwkomers. Toys For Bob heeft het voor elkaar gekregen om een game te maken die de oorspronkelijke games eer aan doet. Daar mag wel even voor worden geklopt, want wat hebben we in het verleden van verschillende partijen flink wat slappe aftreksels van de klassieke drie delen gekregen. Dit mag prima de fundering worden voor een eventuele vijfde Crash Bandicoot game of een stiekem toch een Spyro The Dragon 4?