Bound Review - Dansend de wereld redden

Santa Monica Studio heeft een goede reputatie op het gebied van originaliteit. Nu komt de studio met Bound, een game die een heel aantal dingen anders doet dan de traditionele games. We mogen namelijk levels door trippelen met een soort ballerina. Origineel, maar weet het voor een toffe game te zorgen? Dat lees je in de Bound Review!

Uit de stal van Santa Monica Studio hebben we al toffe games als God of War III en Jak and Daxter mogen spelen. De studio heeft ons kunstwerken als Journey voorgezet en in die categorie komt nu een nieuwe game de studio uit trippelen. Voor 20 euro krijg je een interactief artistiek project voorgeschoteld in plaats van een traditionele game.

Je begint als een hoogzwangere vrouw die uit een auto stapt en richting het strand loopt. Ze heeft een boekje in haar hand die, eenmaal op het strand gesetteld, geopend wordt. Op dat moment schakelen we over naar een andere wereld. De wereld van Bound. In deze wereld wordt het grootste gedeelte van het verhaal verteld.

Een verhaal dat in het begin erg onduidelijk is, maar stukje bij beetje duidelijk wordt. Hoe linken de twee werelden aan elkaar? En wat speelt er nou precies? In het begin tast je nog in het duister over het verhaal achter de artistieke wereld. Gaandeweg je vordert in de game worden alle vragen langzaam beantwoord in het verhaal wat Bound je vertelt.

Om een tipje van de sluier op te lichten zonder te spoilen: Een monster dreigt alles te vernietigen en de koningin stuurt jou op pad om hulp te vragen. Jij bent een mysterieuze ballerina die al dansend door de wereld heen gaat. Een apart avontuur is het gevolg.

En dit avontuur is zoals gezegd niet traditioneel, dus je rent niet schietend door levels heen en komt geen daadwerkelijke vijanden tegen behalve dat ene monster na dan. Je wordt in de game, die in totaal een uur of vier in beslag neemt, af en toe wel tegengewerkt, maar zodra je gaat dansen, vormen je linten een schild en kan niemand je wat maken.

De dans in Bound is dan ook één van de belangrijkste elementen. Voor dit element heeft Santa Monica Studios een choreograaf (Michal Adam Góral) en een ballerina (Maria Udod) laten komen, zodat het perfect over zou komen. En dat is gelukt. Alles wat je in de game doet, gebeurt middels ballet. En dat pakt niet alleen positief uit voor de game.

Want hoe tof het ook uitgewerkt is dat je met allerlei strakke ballet moves over een balk weet te komen en hoe uniek het gevoel is wat het de game geeft, het maakt Bound rete traag. Je kunt niet rennen en moet alles op een erg laag tempo doen. Daarbij geeft het dansen je wel een bepaald gevoel, maar dat mis je in het begin bij de andere elementen van de game.

Je hebt dan nog geen idee wat te doen en hupst maar wat door de levels heen. Pas later komt er emotie in het verhaal kijken om en word je middels metaforen en herinneringen steeds nieuwsgieriger gemaakt naar de ontknoping.

De levels in Bound zijn opgezet door gekleurde vlakken die eigenlijk best simpel vormgegeven zijn. Het level, bestaande uit platforms, bevindt zich boven een golvende massa kubussen wat voor een gevoel van hoogte zorgt. In het level zelf zijn ook allerlei elementen die constant in beweging zijn.

Zo draaien de treden van een ladder steeds rond, totdat jij deze beklimt. Het level reageert dus op jouw acties, al is dat in kleine mate. Muren barsten open wanneer jij er tegenaan gaat staan zodat het zicht je niet ontnomen wordt, platformen bewegen naar de overkant als je erop staat en dat is het wel zo’n beetje.

De eenvoudige vormgeving van de wereld zorgt ervoor dat je focus redelijk op het personage blijft. Helaas zorgt dit ook voor de nodige faalmomenten in de game. Je ziet namelijk niet altijd goed de diepte en dat leidt er nog wel eens toe dat je vol overtuiging in een gat springt. Gelukkig zorgt een sterke auto save functie dat je nooit ver terugvalt als dit gebeurt.

Ieder level in Bound wordt standaard afgesloten met een scène die je moet ontdekken. Dit zijn de eerdergenoemde herinneringen die het verhaal achter Bound vormen. Deze herinneringen geven je dus steeds een stukje van het achterliggende verhaal, waardoor je uiteindelijk weet wat er nou precies speelt.

Jammer genoeg piekt de game hier net wat te vroeg in en wordt er snel te veel weggegeven. Dit resulteert er uiteindelijk in dat je nog een paar levels te gaan hebt voordat je het einde bereikt.

Bound is door alle originele elementen een leuke toevoeging aan de artistieke line-up in de stal van Santa Monica Studios. Het is een game die je een verhaal vertelt en door tof vormgegeven werelden laat bewegen op een unieke manier.

Alleen er zijn redelijk wat nadelen. Zo ligt het tempo erg laag en wordt de clue te vroeg weggegeven. Het is zeker een game om eens te spelen, alleen niet voor de 20 euro die Bound nu kost.