Ouija geschiedenis - Van familiespel naar portaal tot hel

Ouija Origin of Evil draait nu in de bioscoop, maar Halloween staat ook voor de deur. Het is dus de hoogste tijd om al die neppe horror clowns lekker buiten in de kou te laten, en gezellig aan de slag te gaan met een Ouija bord! Maar eerst wat onderzoek middels een Ouija geschiedenis-special.

Maar even serieus nu. Dit bordspel bestaat al meer dan 120 jaar. Sterker nog: vroeger was het een geaccepteerde sociale bezigheid. De geschiedenis van het Ouija kent luchtige, maar ook best wel donkere kanten...

Laten we even teruggaan naar waar het allemaal mee begon: lees hier de special over de Ouija geschiedenis. Onderwerpen als het onstaan van Ouija, de groeiende populariteit, de rol van religie, evenals controverse, komen aan bod op de volgende pagina's.

Men was vroeger nogal bijgelovig. Bijna iedereen geloofde in spoken. In de achttiende eeuw was overleven namelijk nogal een dagtaak. De levensverwachting in de Verenigde Staten (waar het bordspel z'n roots heeft) kwam neer op ongeveer 50 jaar.

Gebrek aan concrete gezondheidszorg, evenals vele conflicten, waaronder de burgeroorlog, maakten vele slachtoffers. Dit droeg allemaal bij aan de Ouija geschiedenis. Niks mooiers, dan nog een kans krijgen om met je geliefden uit het hiernamaals te chatten!

Spiritualiteit, evenals de dure mediums (spirituele meervoud van media), werkten zich via Europa naar Amerika rond 1840. Hoewel de interesse in spiritualiteit destijds door alle klassen werd gedeeld, waren er ook hele invloedrijke mensen die de gedachtegoed verder brachten: Mary Todd Lincoln, de vrouw van president Abraham Lincoln, wilde bijvoorbeeld maar al te graag in contact komen met hun overleden zoon.

Zelfs de meest strikte kerkgangers zagen nut in de praktijken van de spirituele beweging en diens waarzeggers en bijhorende paranormale bord spellen. Hierdoor slaagde deze beweging erin om de gemeenschappen te infiltreren. De Ouija geschiedenis zit vol met controverse.

Opportunistische fraudeurs, evenals slinkse zakenmensen vonden al snel vele manieren om deze vormen van bijgeloof om te zetten in harde cash. Tegen het einde van de achttiende eeuw werd het Ouija bord geboren. Deze is schijnbaar bedacht door ene Charles Kennard (1856-1914), een succesvolle zakenman en ondernemer uit Baltimore, Maryland.

Interessant detail: Kennard was ooit een actief lid van plaatselijke vrijmetselaars. Zijn claim dat hij de maker van Ouija is werd in twijfel getrokken. Er zouden al eerder in Ohio - nog voor Kennard z'n Ouija onderneming - wilde verhalen circuleren over een bordspel dat spoken opriep.

Als centraal uitgangspunt qua marketing werd het Ouija bord verkocht als 'mysterieus plezier' voor de hele familie. Een demonstratie van het bordspel, slaagde erin om de patentrechten te verkrijgen zonder veel papierwerk.

Want wat blijkt? Een patent gaat ervan uit dat de werking van hetgeen duidelijk wordt beschreven, terwijl het Ouija bord daar nogal vaag over bleef. De opmars van het merk 'Ouija' was begonnen, en droeg eraan bij dat het merk wereldwijd herkenbaar werd.

Volgens velen is de naam 'Ouija' afkomstig uit de combinatie van de het Franse woord 'oui' en het Duitse woord 'ja' - beide woorden betekenen 'ja'. Maar om het mysterie completer te maken, opperde de schoonzus van Kennard dat het bord zo genoemd wilde worden. Waarom? Waarop het bord dus antwoordde: 'Good Luck'. Ongetwijfeld een slimme verkoopzet in de Ouija geschiedenis.

Destijds werd het Ouija bord vooral gezien als een veelal onschuldig en griezelig familiespel. De enige tegenstand kwam uit de hoek van mediums die er werkloos door raakten. Maar de Ouija bord geschiedenis nam al snel een andere wending: zo ging het verhaal rond van een fabriekseigenaar die op verzoek van het bord een fabriek bouwde, en zich daarna van diens dak stortte.

Ook vermoordden twee vrouwen een derde op advies van deze 'bovennatuurlijke' communicatiemethode. Vooralsnog deden deze voorgevallen geen afbraak aan de reputatie in diens Ouijna bord geschiedenis. Er stond gedurende de twintigste eeuw bijna in elk huishouden nog een Ouija bord. Deze werd uit de kast gehaald wanneer (familie) crisissen zich voordeden, of met name rondom de tijd van wereldoorlogen.

Het Ouija bord is zelf verantwoordelijk voor een aantal boeken. De schrijvers ervan zeggen dat zij de inspiratie, of beter nog de woorden, kregen door ermee te spelen. Pulitzer prijswinnaar James Merrill zegt dat z'n winnende gedicht 'The Changing Light at Sandover' afkomstig is uit sessies met Ouija.

De bekende horrorfilm 'The Exorcist' bracht het bord in een ander daglicht. In de film contacteert een jong meisje een satanische entiteit via het bord. Deze film betekende een omslag voor hoe het Ouija bord gezien wordt. Opeens, na decennia van normaal gebruik, werd het Ouija bord een bron van controverse.

Kerkgroepen hielden zich er nooit mee bezig, maar vervloekten nu al snel het bord en noemden het een poort naar hel die Satan gebruikte om met onschuldigen te communiceren. Dit was een keerpunt in de Ouija geschiedenis.

Ondanks de slechte publiciteit, die mogelijk het einde voor de Ouija-producenten voorspelde, schoten de verkopen juist omhoog door de fascinatie die ontstond vanwege de donkere aspecten van Ouija. Een dozijn aan horrorfilms leunt op het idee van Ouija of wordt met Ouija geassocieerd, en houdt daardoor ondanks de controverse de Ouija merknaam in stand.

Het bord verkoopt nog steeds goed. De verkopen pieken in tijden van nationale crisis, want mensen willen in contact blijven met diegenen die zij verloren, of juist ermee onopgeloste kwesties verwerken. Zodra de popcultuur weer met een film komt, zoals de Ouija horrorfilm, dan schieten de verkopen weer omhoog. Zo ook toen de eerste Ouija-film uitkwam.

De populariteit gaat niet meer vanwege de schijnbare mogelijkheid om met doden te communiceren, maar omdat iedereen er vooral bang van is. Zo vervolgde eigenlijk de Ouija geschiedenis in het heden.

Dat je via een Ouija bord in contact komt met geesten is uiteraard nooit bewezen. Het cognitieve laboratorium van de universiteit van Brits Colombia meent dat de bovennatuurlijke bewegingen op het bord komen door het onderbewuste van de betrokken spelers. Deze stelling werpt een interessante kijk op de manier hoe het onderbewuste informatie selecteert.