Skylar and Plux Adventure On Clover Island Review - Eerbetoon zonder ziel

Liefhebbers van klassieke platformgames als Banjo-Kazooie en Ratchet and Clank kijken al even uit naar Skylar & Plux, het eerste spel van Right Nice Games, een studio bestaande uit vier jonge, gedreven ontwikkelaars. Kunnen zij het platformgenre nieuw leven inblazen? Lees het in deze Skylar and Plux Adventure On Clover Island review.

De bedenkers van Skylar and Plux hebben de afgelopen maanden alles op alles gezet om het gevoel van de klassieke 3D-platformgames te laten herleven. Daar zijn ze min of meer in geslaagd. Het rondlopen en platformen is nagenoeg identiek aan grote voorbeeld Ratchet and Clank. We beleven de avonturen met een duo - een zwijgzame kat en een gevatte uil - dat samen van platform naar platform springt.

In de beginfase ben je gebonden aan je springknop die je twee keer kunt indrukken, maar al snel krijg je een jetpack waarmee je jezelf de lucht in kan lanceren. Even later krijg je een grijphaak waarmee je over stromende rivieren of gapende gaten kunt slingeren. Het is allemaal al een keer gedaan, en de makers van Skylar and Plux doen het nog even dunnetjes over.

Zelfs de manier waarop de levels zich presenteren, is nagenoeg hetzelfde als bij eerder genoemde games: Skylar and Plux bezoeken steeds weer nieuwe gebieden, waar binnen ze nieuwe voorwerpen vinden die ze nodig hebben om bepaalde puzzels op te lossen. Zo kunnen ze op een gegeven moment de tijd vertragen, zodat ze toch nog die sneldraaiende buis kunnen gebruiken om de overkant te bereiken. Later krijgt Skylar een magnetische handschoen waarmee ze loodzware voorwerpen op kan tillen.

De trouwe fans die zo nu en dan Banjo and Kazooie en Ratchet and Clank opstarten om in een nostalgische bui te raken, zullen zeker blij worden als ze kennismaken met dit nieuwe duo. In een tijd waarin shooters en openwereld rpg's de markt overspoelen, komt een hommage aan de klassieke platformgames van vroeger natuurlijk als geroepen. Maar schijn bedriegt: Skylar and Plux heeft geen eigen smoel, doet niets nieuws en presteert op vrijwel ieder vlak minder dan de concurrentie. Tot die pijnlijke conclusie zullen zelfs de grootste platformfans al vrij snel komen.

Om te beginnen het verhaal, dat één op één lijkt overgenomen van Ratchet and Clank. De immer zwijgzame kat Skylar Lynxe wordt ontvoerd door de kwaadaardige robotschurk CRT en zijn mechanische onderdanen. Ze brengen haar naar een schuilplaats waar ze haar om willen bouwen tot een krachtig, cybergenetisch wapen, om op die manier de wereld over te nemen. Het gaat mis: Skylar ontsnapt en ontwaakt op het zonovergoten Clover Island, waar ze de praatgrage uil Plux ontmoet.

In een poging om CRT voor eens en voor altijd te stoppen, slaan Skylar en Plux de handen ineen en trekken ze samen op avontuur, die hen langs kleurrijke valleien, steenkoude winterlandschappen, donkere bossen en grauwe fabrieken brengt. Onderweg verzamelen ze rode edelstenen, maken ze de robotachtige waakhondjes van CRT een kop kleiner en bevrijden ze gevangengenomen schapen die Skylar van extra hartjes voorzien. De rol van Plux wordt ons alleen nooit duidelijk, want los van wat grappige oneliners speelt hij geen rol van betekenis in het avontuur.

We zouden het slappe verhaal makkelijk kunnen vergeten als de rest van Skylar and Plux van een hoog niveau was, maar dat is helaas niet het geval. Het eenzijdige en nergens verrassende leveldesign haalt zijn inspiratie uit levels uit andere games in het genre, maar voelt hierdoor vooral ouderwets en ongeïnspireerd aan. De manier waarop je puzzels moet oplossen en vijanden moet verslaan, zonder toffe wapens of gadgets, gaat al snel vervelen.

Het uitspelen van Skylar and Plux voelt hierdoor meer aan als huiswerk, dan als een leuke reis naar het verleden. De kwaliteit van Banjo and Kazooie en Ratchet and Clank wordt op geen enkel moment gehaald. Sterker nog, Skylar and Plux komt er bij lange na niet in de buurt. De game is gewoon een stuk minder leuk en vooral een stuk minder uitdagend dan de games waar het op gebaseerd is.

De Xbox One-versie van Skylar and Plux is technisch ook verre van vlekkeloos. Het spel wordt geplaagd door ellenlange laadtijden en storende framedrops. Vooral als er meer dan vijf vijanden op het scherm verschijnen heeft de game het moeilijk. Nu lijkt het alsof Skylar and Plux niets goed kan doen, maar dat is ook weer niet zo.

De game is op momenten best vermakelijk, maar weet, vooral door een gebrek aan eindbazen, interessante puzzels en door de zeer beperkte rol van Plux niet boven de middelmaat uit te stijgen. Wat dat betreft is het meer dan prima dat het uitspelen van deze downloadbare game maar ongeveer drie uurtjes in beslag neemt.

Geloof het of niet, maar Skylar & Plux and Adventure On Clover Island is de eerste game ooit waarbij in een duo een vrouw de hoofdrolspeelster is. Dat is helaas meteen ook het enige dat deze game onderscheidt van de concurrentie. Skylar and Plux presenteert zich als een hommage aan de klassieke platformgames van vroeger, maar vergeet daarbij enige spatje vernieuwing, creativiteit of humor met een laagje aan toe te voegen. Een gemiste kans!