Press Reset Review - De duistere kant van games

Velen dromen ervan om ooit games te maken, maar of het een glansrijke carrière is valt te betwisten. Wat er precies achter de schermen gebeurd bij gamebedrijven is vaak onduidelijk, terwijl berichten over slechte werkomstandigheden juist constant opduiken. In het boek Press Reset wordt een tipje van de sluier gelicht, maar of dat voor een goed boek zorgt lees je in onze Press Reset review!

In Press Reset schetst befaamde journalist Jason Schreier een kil en realistisch beeld van de game-industrie. Hij gaat met verschillende ontwikkelaars in gesprek over hun ervaringen in de game-industrie en trapt deuren in rondom één van de vervelende kanten van de game-industrie: het sluiten van studio’s en de banen die verloren gaan. Het is een fenomeen dat vaak voorkomt en dat ook nog eens op brute wijze.

In negen hoofdstukken (en een epiloog) komen verschillende studio’s, zowel groot als klein, voorbij die stuk voor stuk de deuren moesten sluiten. Van het grote Irrational Games dat BioShock maakte tot het kleine 38 Studio’s; ieder verhaal is bizar. Wat misschien wel het ergste van allemaal is, is dat het daadwerkelijk is gebeurd.

De game-industrie is doorgaans erg gesloten over de praktijken die gevoerd worden achter de voordeur. Schreier trapt de deur als het ware in door allerlei (ex-)werknemers van verschillende studio’s te spreken. Verwacht alleen geen grote namen te vinden als Ken Levine of Curt Schilling, want die wilden, zoals in de bronvermelding staat, niet meewerken aan een interview voor het boek.

De verhalen zijn hierdoor soms dan ook niet altijd even goed in balans. Het probleem van een boek vol ervaringen van werknemers is dat deze gekleurd zijn. Het blijven namelijk ervaringen van de geïnterviewden, waardoor je slechts één kant van het verhaal hoort. Aan de andere kant zit tijdens het lezen wel steeds in je hoofd dat de andere kant niet op de verhalen wil reageren, want natuurlijk ook iets zegt.

Dat er wat interviews missen die de andere kant belichten, is dan wel jammer, maar dat betekent niet dat het boek niet lekker wegleest. Wie ook maar een beetje interesse heeft in de game-industrie, weet eigenlijk niet hoe snel hij of zij de pagina kan draaien. Vol verbazing sta je stil bij de bizarre praktijken van sommige bedrijven.

Toch is het de menselijke kant die Schreier telkens weer goed weet uit te lichten, waardoor goed duidelijk wordt hoe destructief de game-industrie wel niet kan zijn. Press Reset volgt gedurende ieder hoofdstuk namelijk de levens van verschillende werknemers bij grote ontwikkelaars om een duidelijk beeld te geven hoe de geïnterviewden het werken in de game-industrie ervaren hebben.

Het menselijke perspectief maakt de verhalen des te indrukwekkender gezien de situaties die geschetst worden vaak niet te bevatten zijn. Van de een op de andere dag staan werknemers op straat die in de jaren voor release van een game dag in, dag uit tot diep in de nacht werkten om een onrealistische deadline te halen. Schreier schetst telkens weer een bizar beeld van voorvallen die daadwerkelijk plaatsvonden, terwijl hij naar de kern van het probleem schrijft.

Gedurende het lezen wordt langzaam maar zeker duidelijk dat de manier waarop de game-industrie werkt een tikkende tijdbom is. Talenten verlaten de game-industrie constant voor een beter leven met gangbare uren doordat de game-industrie zoveel mensen slecht behandeld. Schreier legt een dieper-geworteld probleem bloot op kundige wijze en dat terwijl de lezer constant geboeid wordt door zijn scherpe pen.

Toch is het boek niet alleen maar duister en depressief, want er zijn ook lichtpuntjes te vinden. Hier en daar worden succesverhalen gedeeld, terwijl ook oplossingen aangereikt worden die mogelijkheid bieden voor een betere toekomst. Uiteraard blijft het wel de vraag of deze betere toekomst er gaat komen.

Het boek beschrijft namelijk in detail dat het kostenplaatje enorm belangrijk is voor uitgevers als EA en 2K, waaronder de creatievelingen vaak ook te lijden hebben. Het lijkt soms dan ook een beetje naïef dat het boek met mogelijke oplossingen komt. Wel worden de oplossingen goed onderbouwd en wordt waar nodig ook tegengas gegeven.

Al met al is Press Reset dan ook verplichte kost voor iedere gameliefhebber. Interessante inzichten, een scherpe pen en een dringende boodschap maken dit boek een absolute aanrader, ondanks dat niet altijd beide kanten van het verhaal belicht worden. Toch kun je dat de schrijver niet kwalijk nemen, want zoals de bronvermelding stelt, zijn de verzoeken om in gesprek te gaan wel uitgestuurd. Het spreken van een honkballegende die een World of Warcraft-killer wilde maken is dan ook niet gemakkelijk.

Wel mag de loftrompet klinken voor de bizarre verhalen die verzameld zijn. Het laat zien dat deze onderzoeksjournalist een neusje heeft voor het maken van verhalen zonder het menselijke aspect te verliezen. Het bieden van mogelijke oplossingen is daarnaast een mooi extraatje, al komt dit soms wel wat naïef over.