Outward Review - Ruwe RPG-diamant in de wording
Tegenwoordig krijgt een game al snel een Dark Souls-stempel opgedrukt als het spel een hoge moeilijkheidsgraad heeft of een hoog instapniveau. Het laat de impact van FromSoftware goed zien en de RPG Outward zou volgens velen ook zo’n stempel verdienen, al klopt dat niet helemaal. Outward is lastig, maar op zijn eigen manier. Lees het in de Outward review.
Voordat je de wijde wereld van Outward betreedt, geeft ontwikkelaar Nine Dots je nog de mogelijkheid om een tutorial te starten en die is broodnodig. De game zit tjokvol met elementen die essentieel zijn om levend door de wereld van Outward te dwalen en om ook langere tijd in die wereld te overleven.
Op-en-top overleven
Want Outward kent vele systemen die jij moet onthouden, want anders ga je niet veel van diens omgeving zien. Zo moet je weten dat jouw personage voedsel en drinken nodig heeft, maar voedsel in je zak kan rotten en vies water kan niet direct worden gedronken, maar moet eerst worden gekookt. Slaap is ook essentieel tijdens je lange reizen, maar een lange nachtrust krijg je alleen in je eigen huis, dus je moet ook op de wacht staan en bovendien ook nog je wapens repareren.
Een beginneling krijgt zo direct alles te zien wat Outward kenmerkt en dat is op het eerste gezicht veel. Erg veel. Je moet met ontzettend veel aspecten rekening houden en dan nog is er de grote kans dat je binnen de kortste keren het loodje legt. En vertrouw ons: dat gaat je vaak overkomen.
De wijde wereld in
De dood achtervolgt je overal in Outward en vanaf het begin is dit duidelijk. Jij spoelt aan bij een strand en stort door de uitputting bij een kampvuur neer. Eenmaal wakker ben je weer in een vertrouwde omgeving en ben je thuis, maar verwacht geen warm welkom en een groot feestmaal. Jij hebt namelijk een zogenaamde bloedschuld en moet binnen vijf dagen een substantieel bedrag betalen aan de stad.
Dit moet je de motivatie geven om de wijde wereld in te trekken, queesten te voltooien en genoeg zilver te verzamelen om je schuld af te betalen. Alleen verdwijnt die motivatie al snel als je door de poort van je stad loopt, een paar vreemdelingen ziet die jou direct aanvallen en je laatste centen meenemen en je eigenlijk weer van vooraf aan mag beginnen.
En dat is iets wat je vaker gaat gebeuren in Outward, want het is een genadeloze wereld buiten de poorten van jouw veilige omgeving. Er dwalen tal van monsters rond en bandieten zorgen voor ander gevaar op de weg. Even snel een andere save pakken als je doodgaat zit er niet in, want Outward savet constant; elke actie die jij onderneemt heeft een direct gevolg en vaak is dat gevolg de dood.
Benauwend gevoel
Deze dodelijkheid van Outward geeft een benauwend gevoel en dat is iets wat de game dan ook uitstekend doet. Elk gevecht, het maakt niet uit of het tegen één hyena is of tegen meerdere goblin-achtige wezens, vergt jouw opperste concentratie. Wegrennen is vaak geen schande, want als je al meer dan twee uur zeldzame spullen hebt verzameld, dan wil je absoluut niet sterven in één of andere grot.
Hier komen tegelijkertijd enkele minpunten van Outward om de hoek kijken. De AI van de vijanden is helaas erg matig en vaak rennen ze gewoon domweg op je af. Een simpele beweging opzij en een zwaard in de rug is dan al een goed begin van een gevecht en pakt in jouw voordeel uit. De gevechten worden namelijk alleen echt moeilijk als je tegenover meerdere tegenstanders staat, maar een-op-een is het wel te doen.
Daarnaast zijn de controls van Outward erg houterig en dit is vooral merkbaar als je met meerdere monsters aan het vechten bent. Elke slag moet essentieel zijn in Outward en als de controls op dat moment niet meewerken, wordt het wel een erg lastige strijd.
Teamwork
Die strijd hoef je trouwens niet alleen te voeren, want Outward kent een multiplayercomponent waarbij jij met een vriend of een vreemde door de gevaarlijke wereld kan trekken en missies kan doen en items kan verzamelen. Dit component van Outward werkt uitstekend en is dan ook zeker een aanrader voor liefhebbers van survival RPG’s die liever een maatje naast hun hebben staan.
Het is dan alleen jammer dat jij alleen, of met je maatje, in een ietwat lege wereld dwalen. De map van Outward is best wel groot, maar er zijn weinig locaties die je echt interesseren en maar een handjevol belangwekkende locaties. Het helpt dan ook niet mee dat de graphics best wel matig en verouderd zijn. Had Nine Dots meer tijd gestoken in de grafische wereld en zich meer had gefocust op interessante gebeurtenissen dan was het ronddwalen ook een stuk leuker geweest.
Outward Review – Vraagt veel, maar geeft ook veel
En dat is een gevoel dat wel langer blijft hangen als je Outward blijft spelen: het had leuker kunnen zijn. Het RPG-systeem is diepgaand en vraagt veel van je, de game is uitdagend en met zijn tweeën kan je de strijd aangaan. Het is alleen jammer dat de wereld zo leeg is, de AI erg matig en de controls ietwat houterig. Geef Nine Dots nog een keer de kans, maar dan met een groter budget, en dan zien we waarschijnlijk een erg sterke RPG terug over een paar jaar.