Color Guardians Review - Kleurrijk arm
Het look and feel gehalte van Color Guardians zal eerder doen denken aan een game gemaakt voor een jonger publiek. Maar vertrouw nooit op de eerste indruk, want Color Guardians is allesbehalve voor kleine kinderen. De enige overeenkomst is dat jij, net zoals die jongere doelgroep, ook tegen de televisie schreeuwt. Waarom? Dat lees je in onze Color Guardians review.
De basisopzet van Color Guardians is enorm simpel: een run’em up waarbij je van links naar rechts over het scherm huppelt met drie kleurige ‘bewakers’: rood, geel en blauw. Op de diverse banen liggen diezelfde kleuren als orbs en jij zal ze moeten pakken met de overeenkomende kleur. Dit doe je door te wisselen tussen de drie Color Guardians.
Wisselen en spinnen
Dit klinkt allemaal simpel genoeg, maar ontwikkelaar Fair Play Labs voegt er een extra laag aan toe. Elke orb moet dus worden gepakt met dezelfde kleur. Doe je dit niet, dan is het weer opnieuw beginnen. In het begin is dit allemaal nog wel te doen, aangezien er dan een zwaar gebrek aan uitdaging is. Die extra laag van de ontwikkelaar is dat je moet spinnen met je kleurige blobje. Dit doe je door op de knop te drukken waar dat kleur onder valt.
Vooropgesteld: dit is niet nodig om het spel uit te spelen. Maar Fair Play Labs wil hiermee een concurrentiestrijd invoeren, want het pérfect uitvoeren van deze spinbeweging tijdens het pakken van een orb zorgt namelijk voor meer punten. En die zie je nadat je het level hebt gehaald op de leaderboards staan.
Je haalt ook meer punten door te wisselen van banen, wat redelijk vooruitstrevend is. Soms ligt er iets, zoals een rots, in de weg en zal je moeten uitwijken naar de bovenste baan of de laagste regio. Maar er zijn ook punten te scoren door risicovol te spelen, zoals het wisselen van Guardian, en dus ook kleur, nét voordat je een orb grijpt. De high score in Color Guardians is in principe oneindig hoog.
Buttonmashen 1.0
De voornaamste reden dat Fair Play Labs deze mechaniek heeft toegevoegd aan Color Guardians is niet de high score. In de eerste levels zal je namelijk, zoals wij al meldden, een zwaar gebrek aan uitdaging hebben. De kleur geel hoef je namelijk nog geeneens te gebruiken. Het resultaat is dat je vaak naar een scherm staart en sporadisch op een knop drukt. Het echt snel wisselen van kleuren komt pas véél later in het spel aan de orde en dat is bijzonder jammer.
Want het snel wisselen van kleuren om punten te scoren, en niet dood te gaan, doet ons ook denken aan Ikaruga, een ontzettend lastig Japans shootertje. Bij die game zijn tactiek en timing broodnodig om het einde van het level te zien. Bij Color Guardians kun je voornamelijk uitgaan van je buttonmash-kwaliteiten. Een eindeloze draad aan rode en blauwe orbs kun je elegant benaderen als een danser, maar het keihard rammen op een knop werkt net zo goed.
Nét niet
Later in Color Guardians worden er dus meerdere nieuwe mechanics verwelkomd. Denk hierbij aan opgeblazen parasols die jou de lucht mee in nemen en waardoor je een tijdje zweeft of paddenstoelen waardoor je ook even de lucht ingaat. Soms is je baan ook geblokkeerd door een op een kleur gebaseerde deur die alleen opengaat als jij die kleur hebt. Is dat niet het geval, dan ben je af en mag je het weer opnieuw proberen.
En hierbij komt al gelijk één groot probleem op: het gebrek aan checkpoints. Ze zijn er wel, maar het zijn er zo weinig, dat je soms grote stukken opnieuw moet rennen om weer aan te komen bij het punt waar je net was. Ontzettend frustrerend, vooral voor een game die je eigenlijk dwingt om het level binnenstebuiten te kennen.
Want Color Guardians is niet genadevol. De latere werelden en levels eisen dat jij het level echt kent en dan ook weet waar je heen moet. Het spel traint je om van kleuren te wisselen en via de parasols of paddenstoelen verder te komen in het level, terwijl je in sommige levels precies het omgekeerde moet doen: de parasols en paddenstoelen moet vermijden. En dan ga je al snel tegen je scherm schreeuwen en gillen.
Zo voelt het behalen van een level niet aan als een overwinning door je eigen skills, maar eerder of je een bepaalde sequentie in het level wel goed hebt onthouden. En dat zal Fair Play Labs niet bedoeld hebben.
Gameplaygewijs is Color Guardians niet echt een topper, maar het grafische aspect is erg schitterend. Regio’s zijn vanaf het begin gehuld in schaduwen, maar alles komt langzamerhand weer tot leven door jouw kleurendansjes door de omgevingen. Bovendien zie je van alles in de achtergrond: dansende goblins, zwevende spirits en zelfs dansende schaduwen. Color Guardians topt dit af met een mysterieuze en eigenzinnige soundtrack die perfect bij het spel past.
Color Guardians Review – Kleurrijk arm
Een kleurrijke hoofdpijn. Zo valt Color Guardians het beste te beschrijven. Want na het spelen van de game zie je door de kleuren het bos niet meer en heb je ook zo’n hoofdpijn dat je er even helemaal klaar mee bent. Het wisselen van banen werkt, de graphics zijn een dikke prima en idem dito voor het geluid. Maar gameplaygewijs klopt het allemaal net niet: het moeten onthouden van banen, een gebrek aan uitdaging in de eerste levels en daarna een overvloed daaraan. Nee, deze keer geen kleurplaat voor Fair Play Labs.