Bard's Gold Review - Geen zwanenzang voor deze bard
Genadeloze 2D-platformers. Het is iets van een flinke tijd geleden à la Nintendo jaren tachtig, al is er een ommekeer te zien; zelfstandige game-ontwikkelaars die het ‘genre’ in ere willen herstellen. Zo ook Pixel Lantern, met hun Bard’s Gold. Hoe het deze bard en zijn zoektocht naar goud vergaat, lees je in de Bard’s Gold Review.
Het genre van 2D-platformers is de laatste tijd weer sterk vertegenwoordigd met Rayman, Inside, Teslagrad en Shovel Knight. Uitdaging in die games is dan ook essentieel en vroeger waren daar Castlevania en Ninja Gaiden; tegenwoordig hebben we Salt and Sanctuary, een platformer geïnspireerd door Dark Souls, die liet zien dat pittige 2D-platformers ook erg goed kunnen zijn. Helaas valt Bard’s Gold tussen de twee uitersten in.
Op zoek naar goud!
Het verhaal van Bard’s Gold is uiterst simpel: een goblin heeft jouw zak goud gestolen en jij moet hem proberen te pakken. Dit doe je door diverse werelden te lopen, monsters te vermoorden en in elk level een sleutel te vinden zodat je naar het volgende gedeelte kunt. Maar we zeggen er nu al bij: dat is allesbehalve een simpele taak.
Want Bard’s Gold is verdomd lastig en straft elke fout genadeloos af. Met slechts vier levens moet jij door al die werelden heen lopen, maar zodra je één keer geraakt wordt, ben je een leven kwijt. En al die werelden zitten vol met verschillende valstrikken, vleermuizen, vliegende boeken en ander gespuis. Het maakt van Bard’s Gold een uitdagende 2D-platformer met een kunstig old school stijltje, waar je echt even goed voor moet gaan zitten.
Simpel systeem
Gelukkig helpt het gameplaysysteem daar wel mee, aangezien deze erg intuïtief is. A is springen, met X sla je en met de linker analoge stick dwarrel je door de werelden heen. Upgrades en uitrusting worden automatisch door jouw bard gebruikt. Zo zijn er schilden die ervoor zorgen dat je twee keer geraakt kan worden voordat je sterft, terwijl een magische bril je helpt om allerlei geheimen in de levels te zien.
Die levels zijn randomgegeneerd en bevatten allemaal een sleutel die je moet pakken voordat de timer op nul komt. Komt hij op nul, dan ben je een leven kwijt. Met die sleutel open je de deur naar het volgende level en daar doe je precies hetzelfde. En na verloop van tijd wordt die formule wel enigszins eentonig en zelfs saai.
Upgraden met stenen
Want vertrouw ons: je zult erg vaak doodgaan in Bard’s Gold en het startscherm opnieuw zien. De game is, zoals gezegd, genadeloos en een klein foutje kan al funest zijn voor je voortgang. Het steeds opnieuw moeten spelen van de diverse levels wordt eentonig. De werelden zouden totaal verschillend moeten zijn met het random genereren, maar wij kwamen toch wel vaak genoeg in dezelfde levels terecht.
Om je toch enige hulp te bieden, is er een upgradesysteem in Bard’s Gold. Je updatet je arsenaal aan diamanten, die je krijgt door geheimen te vinden, monsters uit te schakelen en eindbazen neer te sabelen. Hiermee kun je naar een winkel heengaan en upgrades kopen, maar let er wel op dat je na één keer doodgaan bepaalde uitrustingen kwijt bent.
En juist die uitrustingen zijn belangrijk voor het doorgronden van Bard’s Gold. Je vindt er namelijk de geheimen mee, waarna eindbazen in levels verschijnen. Helaas stellen deze grotere monsters niet bijster veel voor: ze zweven maar een beetje van rechts naar links, wachtende op jouw laatste zwaardslag. Een echte uitdaging zijn ze niet.
Gek van de tijd
Wat wel een uitdaging is, is het tijdsysteem. Jouw bard krijgt elk level drie minuten de tijd om de eerdergenoemde sleutel te vinden en het volgende level te halen. In die drie minuten moet je ook nog de monsters uit de weg ruimen, de eindbaas vinden en dan ook nog verslaan. Kortom, er zit non-stop een gevoel van haast achter je beweegredenen. Rustig de levels verkennen zit er dan ook totaal niet in en het tijdsysteem zal al snel op je zenuwen gaan werken.
Daarnaast zal de soundtrack tot aan vervelens toe jou gaan ergeren. Die is slechts veertig seconden lang en herhaalt zich daarna eindeloos, in elk level totdat je doodgaat. Het werd op een gegeven zo erg dat wij het geluid in het menu maar hebben uitgezet.
Bard's Gold Review - Geen gouden tocht
Helaas valt Bard’s Gold net buiten de boot qua pittige 2D-platformers en heeft niet die essentie van Salt and Sanctuary. De gameplay is makkelijk te begrijpen en er zitten uitdagende elementen in, maar de tijdmeter verpest een groot gedeelte van de platformer. Voeg daar een soundtrack aan toe die na slechts tien minuten al onvoorstelbaar eentonig is, wat zwakke eindbazen en je hebt een middelmatige platformer. Helaas geen goud voor Bard’s Gold.