Section 8 Review
Er zijn al talloze shooters uitgekomen die zich in de ruimte afspelen en er is dus weinig ruimte voor nieuwe elementen zou je zeggen. Toch zag Timegate Studios mogelijkheden om Section 8 anders te maken dan de meeste shooters, maar is anders ook meteen beter?
Ergens ver weg in de ruimte…
Section 8 speelt zich in de toekomst af, waar de mensheid naar de sterren kan reizen om planeten te koloniseren. Er is echter een leger rebellen bezig om de gekoloniseerde planeten over te nemen en de problemen dreigen uit de hand te lopen. Hier komt de achtste divisie, ofwel Section 8 in het spel. Deze divisie, waar jij deel van uitmaakt, moet de problemen rondom het rebellenleger oplossen en ervoor zorgen dat de planeten weer vredig worden.
Tot zover loopt het verhaal voordat je de eerste missie in gaat. Je ziet in deze missie direct een verschil met de andere shooters waarbij je gewoon ergens in het veld begint. Je wordt namelijk richting de planeet afgeschoten en hebt deels zelf in de hand waar je begint. De laatste kilometer kan je namelijk vrij sturen en dus een eindje van de originele landingsplaats af beginnen.
Jammer genoeg is het verhaal in de game erg dun in vergelijking met dat in andere shooters. Het is meer een uitgemolken tutorial om je voor te bereiden op de multiplayer modi die de game je biedt.
Strak in het pak
Om de lange val vanuit het ruimteschip, de USIS, te breken, heb je een speciaal pak aan. Hierin zit een krachtveld en een jetpack, waardoor je je val breekt. Het jetpack kan je vervolgens ook in de missies gebruiken om extra hoog te springen of even te zweven. Het krachtveld van je pak geeft je, zoals in de Halo games, een soort schild waardoor je niet meteen dood gaat. Als dit schild geraakt wordt laadt het automatisch weer op, maar als het eenmaal op is niet meer. In het laatste geval zul je deze moeten repareren, wat eigenlijk niet meer is dan het ingedrukt houden van een knopje.
Naast je pak heb je natuurlijk ook een aantal wapens en daarbij is het ene wapen effectiever dan het andere. Het meest opvallende aan de wapens is dat ze er helemaal niet futuristisch uitzien. Er zijn wel een aantal wapens welke laserstralen schiet in plaats van kogels, maar daar is alles mee gezegd. De wapens maken wel een heerlijk geluid als je ermee vuurt en het is dan ook steeds weer heerlijk om een tegenstander overhoop te knallen.
Dingen die je niet in je pak kwijt kan, zijn in een menu te krijgen. Zo kan je op een gegeven moment een zogeheten Heavy Armor bestellen, welke netjes met een ruimteschip bezorgd wordt. Er zijn natuurlijk diverse dingen te krijgen in de game, waaronder een tank en minigun turrets.
Redelijk in elkaar gezet
Deze objecten zijn niet overal in de omgeving te plaatsen. Er moet voldoende ruimte zijn om bijvoorbeeld een tank af te leveren. Niet dat dit in Section 8 echt een groot probleem gaat worden, want het speelt zich over het algemeen in een redelijk open speelveld af.
De omgeving bevat namelijk vooral stenen, neergestorte ruimteschepen en gebouwen. De laatste lijken ook niet echt futuristisch wat je toch wel mag verwachten van een game die zich in de toekomst afspeelt. Over het algemeen is de game grafisch dan ook niet echt slecht te noemen, maar ook weer niet van deze tijd. Timegate had er best over mogen denken om de omgevingen een beetje meer op te leuken in plaats van de speler in, over het algemeen, lege vlaktes te droppen.
Het geluid in de game is, net als het geluid van de wapens, gewoon goed te noemen. Als je uit het schip naar de grond gelanceerd wordt, heb je echt het idee dat de wind om je oren suist en als je je wapen afvuurt klinkt er een oorverdovend geluid. De stemmen van de personages zijn ook zeker in orde. Ze komen serieus over en dit maakt het verhaal van Section 8 net wat intensiever.
Op de multiplayer modi gericht
Het spel draait echt om het schieten op je vijand met als tussendoortje het veroveren van basissen en wapenloodsen. Section 8 richt zich namelijk vooral op de multiplayer modi. Het is dan ook niet gek dat deze optie in het hoofdmenu van de game helemaal bovenaan staat en dat de game op dit vlak uitblinkt.
Je hebt de keuze uit een aantal modi, waaronder de Balanced modus. Dit is eigenlijk een andere vorm van Team Death Match, waarbij je als team van mensen en bots tegen een gelijk aantal tegenstanders moet knokken. In deze modus is het mogelijk om met maximaal 32 spelers tegelijk te spelen. Als je liever samen met een aantal vrienden speelt, kun je de Co-Op of Extreme Co-Op modus kiezen. Hierin zal jouw team het tegen een team van bots op moeten nemen om te kijken of ze sterker zijn dan de computer. In de Extreme Co-Op modus zullen de bots in de meerderheid zijn en zal je dus je uiterste best moeten doen om te winnen.
Je kunt ook alleen tegen een leger bots spelen. Hiervoor is de One Man Army modus in de game gezet. Let wel, de bots zijn dan wel computergestuurde personages, maar deze moeten vooral niet onderschat worden. De intelligentie van de bots zit namelijk redelijk goed in elkaar en je zal dus tactisch moeten spelen om te winnen. Gelukkig kan je wel met de instellingen van de bots rommelen om ze wat zwakker te maken.
Wat erg vreemd is, is het feit dat de modi die zo tekenend voor het genre zijn, in deze game juist ontbreken. Section 8 biedt bijvoorbeeld geen Capture the Flag modus of een standaard Death Match modus, waarbij iedereen het op iedereen voorzien heeft.
{mig:w6HuQSRvKbw4}
Niet af
Section 8 is op zich een aardige game te noemen. Het kan er grafisch net mee door, de muziek in de game is in orde en het bevat een redelijk aantal multiplayer modi. Toch is dit het enige wat er van de game te zeggen valt; het is redelijk. De game mist een aantal, voor het genre tekenende, multiplayer modi en biedt een slap verhaal. Daarnaast is de setting van de game in de toekomst, maar dit is bij lange na niet overal in terug te zien. De wapens zijn niet echt futuristisch en ook de omgeving is niet echt creatief te noemen. Timegate had dan ook wat meer tijd in de afwerking van de game mogen stoppen en de graphics wat meer op mogen poetsen. De game heeft nu een paar nieuwe elementen in het genre gebracht, maar haalt het door het gebrek op andere vlakken niet bij de rest.