Splinter Cell: Conviction Preview
De nieuwe Splinter Cell is een game die keer op keer werd uitgesteld. Volgende maand is het dan eindelijk zover, en komt het spel uit. Tijd dus om er zelf mee aan de slag te gaan.
De Splinter Cell reeks heeft het spionage genre op het gebied van games zodanig veranderd, dat het ervoor gezorgd heeft dat de speel ervaring innovatief en revolutionair te noemen is. Grafisch is Splinter Cell ook altijd baanbrekend geweest, maar dat legt de lat voor dit nieuwe deel wel erg hoog.
Met het huidige gamesaanbod moet je van goede huize komen om daar tegenop te boksen. Ubisoft heeft dus een zware beproefing moeten ondergaan, maar staan meestal garant voor kwaliteit wat betreft haar games. Splinter Cell: Conviction moet natuurlijk in het succesvolle rijtje terecht komen en dit lijkt Ubisoft te lukken.
Stealth en actie
In Splinter Cell speel je met hoofdpersonage Sam Fisher die bepaalde stealth missies moet uitvoeren. Natuurlijk kun je als speler vaak zelf een beetje aftasten of je het subtiel aanpakt, of juist bij veel vijanden het lichtje uitslaat en daardoor wat meer zult opvallen. Hoe dan ook, er zijn veel mogelijkheden om met Sam Fisher de tegenstanders op allerlei verschillende manieren het leven zuur te maken, wat voor erg toffe en gevariëerde gameplay zorgt.
De WC
De demo, die nu voor iedereen te spelen is via Xbox Live, begint in een toilet, waar jij als Sam een man onder druk zet door hem op harde wijze te ondervragen. Door op de B-knop te drukken ondervraag je de man en kun je hem steeds meer pijnigen, zodat hij uiteindelijk wel moet gaan praten. Op het gebied van actie gaat Fisher zelfs zo ver, dat hij met het hoofd van de man een wc-pot en een wastafel aan diggelen beukt.
Je merkt gelijk dat dit niet dezelfde Sam Fisher is uit de voorgaande delen, maar iemand die het een stuk gewelddadiger aanpakt. Ook is de gameplay zodanig verandert, dat het een stuk minder aanvoelt als de vorige vier games, en zelfs wat richting titels als Rainbow Six aanleunt.
Rainbow Six invloed
Het grootste verschil is dat je soms maar een knop hoeft in te drukken om een actie uit te kunnen voeren. Zo kun je naar cover rennen door op de A-knop te drukken, in plaats van zelf er naartoe te lopen. Het leek er dan ook even op dat de game hierdoor een stuk makkelijker werd, maar schijn bedriegt. Het zijn vooral dingen die de ervaring wat soepeler maken, maar de uitdaging zeker niet wegnemen.
Invloeden van de Rainbow Six franchise komen we ook tegen, wanneer Sam achter een beschutting zit en zijn vijanden kan markeren. Met deze zeer handige, en ook zeker effectieve, optie is het nu mogelijk om meerdere vijanden te selecteren en deze accuraat met je pistool uit te schakelen, door simpelweg op de Y-knop te drukken. Hieraan merk je wel dat Sam een getrainde spion is, die weet hoe hij met een pistool moet omgaan.
Brute moves
Een ander punt waarbij duidelijk wordt, dat actie een toch wat grotere rol speelt in dit nieuwe deel, is het counteren. Wanneer je gezien bent door een vijand en deze jou aanvalt, kun je hem afweren. Zo kan Sam een kogel in de ander zijn voet schieten, en hem daarna nog even een flinke trap geven om de bad guy tegen de grond te werken. Verwacht in de volledige game nog veel meer van dit soort brute confrontaties met de vijand.
Als je bekend bent met de vorige delen uit de Splinter Cell serie, dan zul je merken dat Conviction wat anders speelt. Sommige dingen die we kennen uit de serie zijn weggelaten, andere dingen aangepast of toegevoegd. Een aanpassing die gelijk opvalt is wanneer je de thermal scope gebruikt. Deze kan soms storen en niet helemaal perfect alles in beeld brengen, wat een stukje meer realisme toevoegd. Moderne gadgets kunnen immers ook falen.
{mig:d66FYAT5Qtob}
Een game om naar uit te kijken
We hebben erg lang op Splinter Cell: Conviction moeten wachten. De game zou eigenlijk al in 2007 verschijnen, maar die datum is duidelijk niet gehaald. De afgelopen jaren heeft Ubisoft vooral besteed aan het verfrissen van het Splinter Cell concept, en dat is prima gelukt. Wel heeft de serie haar grafische baanbrekendheid verloren, die deze op de vorige generatie console nog kende. Het ziet er allemaal prima uit, maar van een revolutie zoals bij het eerste deel is niet te spreken. Het totaalbeeld van de game dat bij ons heerst is echter zeer positief. We denken dat dit nog steeds een van de beste series in zijn soort is en kunnen dan ook niet wachten om met de uiteindelijke game aan de slag te gaan. Hoe dat zal uitpakken kun je in april lezen in onze volledige recensie.