XCOM 2 Review - Vive la résistance!

In 2012 verraste Firaxis Games vriend en vijand met XCOM: Enemy Unknown. De strategische game was een reboot van de XCOM-serie uit de jaren 90, en was ouderwets uitdagend. Kan XCOM 2 op hetzelfde warme ontvangst rekenen, of kan de serie beter weer in de koelkast gestopt worden?

Ondanks de verwoede pogingen van het XCOM-initiatief om twintig jaar geleden de alien-invasie te stoppen, hebben de buitenaardse wezens de aarde helemaal overgenomen. De mensheid is gedwongen om onder het regime van de aliens, de ADVENT, te leven, die opstanden en rellen met harde hand uiteenslaan. De mensen die echter de regels van het regime braaf volgen worden beloond met een genetische behandeling, waardoor ze veranderen in een hybride vorm tussen mens en alien.

Gelukkig voor de mensheid is het XCOM-initiatief nooit helemaal verdwenen. Nadat de regeringen van de wereld geen heil meer zagen in het programma, zijn de overgebleven soldaten ondergronds gaan opereren als een verzet-beweging. En na twintig jaar hebben ze eindelijk de troef gevonden om het tij in de strijd tegen de aliens te keren: de Commander (lees: de speler) die in Enemy Unknown de strijd leidde tegen de aliens.

Review" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201601/t/xcom-2-review.jpg" />

De basis-gameplay van XCOM 2 blijft hetzelfde als XCOM: Enemy Unknown. De speler wisselt zijn beurt af met die van de aliens en kan per soldaat twee acties ondernemen. Een soldaat kan bijvoorbeeld rennen naar beschutting en schieten op een vijand, een voorwerp gebruiken, een computer hacken en ga zo maar door. Omdat je maar twee acties kan gebruiken moet je vaak keuzes maken en prioriteiten stellen, zoals het oppakken van nieuwe technologie of juist voor de veilige route gaan door toch een vijand uit te schakelen.

Net als bij Enemy Unknown is het bewegen over het speelveld een tactisch schaakspel. Het is van levensbelang dat elke soldaat zijn beurt eindigt achter cover, en dan bij voorkeur achter volledige cover. Ondertussen moet je er ook voor zorgen dat de vijand je niet flankt, en dat alle bonussen die de beschutting biedt niet verloren gaan.

Ondanks dat de gameplay grotendeels hetzelfde is, is de uitvoering van de missies in XCOM 2 compleet anders. XCOM is niet meer zoals je dat gewend bent; een militaire organisatie dat de steun geniet van regeringen over de hele wereld en een budget waar je U tegen zegt. Het initiatief is afgegleden naar een rebellengroep, dat aan het begin van XCOM 2 op het randje van uitsterven staat.

Omdat de setting als het ware veranderd is van een thuis-wedstrijd naar een uit-wedstrijd, is het doden van alle Aliens op je pad niet meer de voornaamste taak in XCOM 2. Het doel van een missie is nu veel diverser en het thuisbrengen van al je soldaten is iets waar je altijd rekening mee moet houden. Veel missies hebben een tijdsduur van een aantal beurten, waarin je het hoofddoel moet voltooien en zoveel mogelijk soldaten terug moet krijgen naar het evacuatie-punt. Elke soldaat die zich daar niet bevindt na de laatste beurt, wordt achtergelaten in vijandelijk gebied.

Als Commander moet je daarom ook een stuk meer risico’s nemen. Het is niet meer altijd mogelijk om de beurt van je soldaten te eindigen in cover, want als je niet alle stappen benut, dan komen ze sowieso nooit meer thuis. Toch moet je voorzichtig blijven, want met roekeloos gedrag kan je zomaar eens de missie falen. Als je bijvoorbeeld een voorwerp van de aliens moet vinden, dan kan je die ook per ongeluk vernietigen als een vijand in de buurt staat of als je een granaat verkeerd gooit.

De moeilijkheidsgraad van XCOM 2 blijft onveranderd hoog. Gelukkig heeft Firaxis Games er voor gekozen om het aantal vijanden omhoog te gooien, zodat de schade die elke vijand doet wat omlaag is gegaan. In XCOM: Enemy Unknown kwam het vrij vaak voor dat je beste soldaat plotseling doodging, doordat een alien het geluk van de wereld had met een critical hit.

In XCOM 2 gaan je soldaten alsnog dood, maar nu door vele speldenprikjes, in plaats van één grote spies. Het maakt de game niet zozeer makkelijker, maar wel een stuk eerlijker en voorkomt frustratie. Elke keer dat er nu een soldaat doodgaat, weet je dat het komt door een fout van jezelf, in plaats van een onmogelijke kansberekening.

Ook op het gebied van research en upgrades is XCOM 2 iets veranderd in vergelijking met zijn voorganger. Zo kun je nog steeds research uitvoeren naar verschillende upgrades in je basis, maar is het ook belangrijk om technologie van de Aliens op te pakken tijdens missies. Als een vijand doodgaat heb je de kans dat hij iets laat vallen, maar het blijft een paar beurten liggen, voordat het zichzelf vernietigd.

Waar XCOM 2 zich, gelukkig, wel veel onderscheid van Enemy Unknown is in de diversiteit in vijanden. Niet alleen zijn er nieuwe Aliens bijgekomen, zoals de slangachtige Vipers, maar hybride mensen zijn ook veel aanwezig op het slagveld. Daardoor heb je ineens menselijke vijanden tegenover je staan, die dezelfde tactieken gebruiken als jouw eigen soldaten en zoals eerder gezegd in grote getalen aanwezig zijn.

Helaas heeft de engine van XCOM 2 niet veel veranderingen gezien sinds 2012. De game moet het nog steeds vooral hebben van de cartooneske stijl die het hanteert, in plaats van ruwe grafische kracht. Ook de omgevingen zien er wat saai uit als het gaat om gebouwen, aangezien de huizen en basissen in de toekomst niet veel van elkaar verschillen. Een gemiste kans wat ons betreft, want er kon een stuk meer gedaan worden met de technologie van de aliens.

XCOM 2 is in veel gevallen een voortzetting van XCOM: Enemy Unknown, maar dat is zeker niet een negatief punt. Firaxis Games weet dat de gameplay staat als een huis en heeft er in de basis zo min mogelijk aan veranderd, maar ondertussen biedt het wel een compleet andere dynamiek als het gaat om missies en de denkwijze die je moet beheersen. We hadden graag een grotere update gezien als het gaat om de grafische pracht en diversiteit in omgevingen, maar voor de rest heeft XCOM 2 alles in huis om uit te groeien tot een klassieker.