Total War Attila Review - Total War doet waar het goed in is

Total War Attila is een nieuw deel in de Total War games serie. Total War is een RTS-gamereeks die net iets anders is dan meeste andere RTS-games. Je hebt namelijk geen traditionele base building, maar begint gelijk met een veldslag. Dus je hoeft niet eerst te wachten tot je genoeg troepen hebt, maar je kunt meteen aanvallen! Hoe dat uitpakt lees je in de Total War Attila review.

Naast de veldslagen heeft Total War Attila ook een singleplayer campaign waar jij als beschaving steden kunt bouwen en kunt upgraden. Ook kun je mannen over het veld sturen om andere steden over te nemen of op zoek gaan naar een iets diplomatiekere oplossing.

In hoeverre is Attila eigenlijk anders dan zijn voorgangers, zoals bijvoorbeeld Shogun 2? De eerste gedachte is: “Niet veel.” Total War: Attila geeft jammer genoeg geen nieuwe dingen om mee te spelen. De legers zijn zoals je ze gewend bent; standaard zwaard mannetjes, pijl- en boog-mannetjes, mannetjes te paard, et cetera.

Je hebt verschillende facties die in eerdere delen allemaal een paar eigen speciale ridders hadden, maar dat is nu veel minder. Ze zien er anders uit, maar ze voelen allemaal hetzelfde! Met de schepen was het zelfs zo erg dat ze de boten niet eens een ander model hebben gegeven en gewoon dezelfde boot voor sommige facties gebruiken met een ander tintje erover.

Over boten gesproken: je kunt met boten op het water tegen elkaar vechten, maar dat is niet heel spannend. Je krijgt niet datzelfde gevoel als wanneer je twee legers tegen elkaar ziet op rennen. Wat je wel kan en erg spannend is, is een hybride van een land oorlog en een zee oorlog.

Er zijn namelijk verschillende modes waarbij jij kunt kiezen of je dichtbij de kust wil starten of niet. Als je dichtbij de kust bent, kun je ook wat schepen in het leger doen, zodat je wat zwaar geschut bij je hebt vanaf de waterkant.

Je koopt dit spel natuurlijk niet voor de boten of de verschillende vechtstijlen, laat staan de campaign. Het belangrijkste van de game zijn toch nog steeds de rauwe man tegen man veldslagen en van alle RTS'en die er zijn doet Total War dit het beste. Je ziet de kracht als een leger tegen andere legers opbotst.

Je voelt de adrenaline pompen wanneer je als generaal je leger probeert te sturen in de chaos en je voelt de euforie als je het "victory" scherm te zien krijgt. De game vereist ook dat je steengoed bent in het micro-managen van je troepen als je het op wilt nemen tegen tegenstanders op een hogere moeilijkheidsgraad. Want je kunt niet alleen de positie bepalen van je legioenen, maar ook wat voor vechtpositie ze aannemen, in wat voor volgorde ze staan, wat voor soort ammunitie ze afvuren en ga zo maar door.

Met een druk op de knop kun je sommige legioenen in bijvoorbeeld een verdedigende positie zetten, zodat als je tegenstander aan komt rennen ze recht tegen je schild of speren op beuken, terwijl ze dan dood gaan en jouw leger geen schade heeft, zoals in 300 te zien is.

Je kunt ook de formatie aanpassen om bijvoorbeeld een lange reeks soldaten achter elkaar te laten lopen of juist in een hele brede lijn. Daarnaast kun je aan het begin van de game een generaal kiezen. Elke generaal kan weer andere bonussen verschaffen, zogeheten buffs. De buffs kunnen toegepast worden om bijvoorbeeld jouw legers sterker te maken, of de legers van je tegenstander zwak, met bijvoorbeeld war cries of opzwepende toespraken.

Er zijn ook wel wat probleempjes tijdens het spelen. Zodra je een groep soldaten ergens heenstuurt, doet het groepje en soort stoelendans alvorens het naar een bestemming gaat. En zodra je denkt dat je aan het verliezen bent, krijg je opeens berichten die anders doen vermoeden. Ook als je wint krijg je teksten als: “je generaal is dood” of “de moraal van je mannen gaat naar beneden”. Erg tegenstrijdig dus!

De game ziet er trouwens goed uit. Niet baanbrekend, maar de landschappen zien er mooi uit. Het detail in de vegetatie is goed genoeg waardoor het niet stoort. Wanneer je explosieve of brandende objecten afschiet met een katapult, spat het uiteen en dat heeft allemaal een mooi effect op het landschap.

De bomen, het gras en de huizen staan mooi in de hens en je ziet ook een klein beetje dat de omgeving vernield wordt tijdens een gevecht. De lichamen worden opgestapeld. Dus als het dodental aan het einde van je veldslag is opgelopen, heb je altijd een hele zee met manschappen liggen. Zo zie je waar een gevecht plaats heeft gevonden.

Er zijn nog andere voorbeelden van dit soort kleine details. Het is vrij grappig dat als je met een ruiter een gevecht in rent, je met een mooi ragdoll effect omver wordt gegooid. Een grafisch minpuntje is dat de schaduweffecten er heel raar uit zien, de schaduw is namelijk veel te dik en als je bijvoorbeeld op een heuvel staat, dan worden al jouw mannetjes bedekt door de schaduw van hun medestrijders.

Al met al is Total War Attila een leuke game. De game doet niet veel nieuws, maar is even leuk als vorige delen. Grafisch is de game puur genieten geblazen. Het enige is dat de bootgevechten heel saai zijn. Maar gelukkig zijn er tal van andere opties te beleven en daardoor is Attila zeker de aanschaf waard.