The Elder Scrolls Online Review

Al zolang we met onze personages ronddwalen in de magische wereld van Tamriel, hopen we stiekem op een multiplayermodus voor een Elder Scrolls game. De goden van Bethesda lijken onze gebeden te hebben gehoord, en maakten voor het gemak een volledige MMORPG, zodat je nu niet met twee of drie, maar met honderden spelers tegelijk Tamriel verkent.

The Elder Scrolls Online (TESO) geeft ons meteen een vertrouwd gevoel, als we onze ogen openen kijken we namelijk naar de kille muren van een cel (net als in eerdere games zoals Skyrim en Oblivion). Veel tijd om zelf een ontsnappingspoging op poten te zetten hebben we niet, want al snel wordt onze deur geopend en sluiten we ons aan in een grootse jailbreak waarin we links en rechts worden ingehaald door gevangen die naar het daglicht sprinten. Een stem fluistert ons in dat we een zekere man moeten bevrijden, omdat hij de enige hoop is om de wereld te redden van een vijand die alles op zijn pad zal verwoesten.

Voordat we ons mengen in dit epische avontuur om de wereld te redden, maken we eerst stap voor stap kennis met de game. De eerste vijand die we tegenkomen leggen we op Elder Scrolls-achtige wijze om: door met ons zwaard en schild flink schade aan te richten. Dit is specialer dan het lijkt, omdat de gevechten bij het gros van de MMORPG's enorm statisch zijn. Jij activeert het gevecht en drukt vervolgens op de juiste knop als je een skill wilt gebruiken. In TESO gaat het er een stuk actiever aan toe. Met de rechtermuisknop blokkeer je een slag met je schild, en het hangt dus van jouw timing af of dit lukt of niet. Slaan met je zwaard of knots gebeurt met de linkermuisknop, precies zoals dat in alle andere Elder Scrolls games gaat.

Toch bekroop ons na een paar uur het gevoel dat de combat in TESO een stuk meer vastligt dan we van de serie gewend zijn. Aanvallen ontwijken is haast alleen mogelijk als er een rood gebied onder de vijand verschijnt waar je uit moet lopen, waardoor naar achteren lopen voor een slag vaak totaal geen nut heeft. Ook raakt een pijl gewoon zijn doel zolang je maar een beetje in de buurt van je doel schiet, en hiermee komen we bij een belangrijk punt.

The Elder Scrolls Online is namelijk op de eerste plaats een MMORPG, die later in een Elder Scrolls jasje gestoken is. Als je een hekel aan MMORPG's hebt, maar gewoon de game in je eentje wilt spelen zoals een traditionele Elder Scrolls titel, dan heb je simpelweg met een middelmatige versie van Skyrim te maken. De meeste quests zijn niet interessant genoeg wat diepgang betreft, en hoewel de wereld enorm is, zijn er een stuk minder boeiende dingen te vinden per gebied. Grote torens zien er op een afstandje indrukwekkend uit, maar als je er vervolgens achterkomt dat er totaal niets te beleven is, doet dit toch afbreuk aan de ervaring. Dit geldt echter vooral als je TESO benadert als een traditionele Elder Scrolls game, wat je dus niet moet doen.

Als MMORPG doet deze titel namelijk enorm veel goed. De nadruk ligt op het volbrengen van uitbreide quests om ervaringspunten te verdienen, zodat je geen driehonderd mud crabs moet neersabelen om te levelen. Tot nu toe zijn we ook nog geen missie tegengekomen waarin we een X aantal vijanden moeten vermoorden, een van de meest suffe opdrachten die je in bijna iedere MMO tegenkomt. Vergeleken met Skyrim zijn de quests dus minder complex, maar als je deze naast die van iedere andere MMO legt, doet TESO het fantastisch.

Ook het gebrek aan laadtijden is indrukwekkend. Alleen als je de game opstart of een groot nieuw gebied ingaat, staar je naar een (fors) laadscherm, maar daarna kun je naar hartenlust gebouwen in- en uitlopen zonder op ditzelfde scherm te worden getrakteerd. Dit houdt de vaart er lekker in, en maakt het een stuk minder frustrerend als je voor een quest meerdere gebouwen in en uit moet in een kort tijdsbestek. Ondanks dit gebrek aan laadschermen ziet de game er bij vlagen prachtig uit. Vooral de licht- en schaduweffecten laten de wereld tot leven komen, en personages zijn gedetailleerd en bezitten prachtige harnassen en wapens. Een leuk detail hierbij is dat je absoluut geen monster PC nodig hebt om TESO te kunnen spelen. Uiteraard heb je een goede PC nodig om alle grafische settings op max te zetten, maar ook op een doorsnee laptop ziet de game er prima uit.

Het Elder Scrolls jasje waar we het eerder al over hadden, past overigens perfect. Als je in Skyrim rondloopt en een screenshot maakt, zul je je best moeten doen om de twee games te onderscheiden. Dit komt ook omdat de HUD heel minimaal is gehouden. In World of Warcraft wordt ieder vrij plekje van je scherm volgepropt met cijfers en icoontjes, terwijl TESO de zeer minimale interface van Skyrim grotendeels overneemt. Ook het levelen van je personage gaat heel natuurlijk, waarbij de skills die je het meest gebruikt het snelst verbeteren. Als je genoeg van deze sublevels hebt behaald, stijg je een level en kies je een nieuwe vaardigheid en maak je de keus of je je stamina, magica of health een level naar boven laat gaan. Hierdoor is er een mooie balans aanwezig tussen het automatisch levelen, zonder al je keuzevrijheid in te leveren.

Na de lancering van de game (en op het moment van schrijven nog steeds) houden de servers het prima vol onder de druk van duizenden nieuwe Orcs en High Elves die inloggen. De starterzones zijn gezellig gevuld, en winkels en smederijen puilen uit van de pas ontwaakte helden. Deze drukte zorgt naast gezelligheid wel voor vreemde situaties. Natuurlijk zijn we van MMORPG's gewend dat veel mensen tegelijk bezig zijn met dezelfde quest, maar dit zagen we nooit eerder in een Elder Scrolls game.

Het is dus even wennen dat jij niet de enige oppermachtige krijger bent in Tamriel, en op het moment dat jij een slimme route ontdekt door lomp tegen een berg op te springen, kun je er vanuit gaan dat er drie anderen ook deze rots aan het bespringen zijn. Ook bij quests is dit soms gek, omdat een gevecht met een sterke vijand vaak al voorbij is voordat je twee keer geslagen hebt, simpelweg omdat vijf man op dat moment ook die vijand moet killen om verder te gaan. Dit is niet erg, maar benadrukt wederom dat The Elder Scrolls Online een MMORPG in de stijl van The Elder Scrolls is, en niet andersom.

Voordat je TESO in huis haalt, is het belangrijk dat je zelf de afweging maakt wat het zwaarste weegt. Als je een groot fan bent van MMORPG's, dan is dit een geweldige nieuwe game die een frisse kijk geeft op dit genre dat steeds vaker vast lijkt te roesten. Niet alleen het eerstepersoons perspectief, maar ook het vernieuwde levelsysteem en de manier van ervaringspunten verzamelen maakt het zeker de moeite waard om als MMO-veteraan eens een kijkje te komen nemen in Tamriel. Als je echter op zoek bent naar 'Skyrim met coöperatieve modi' dan zul je goed moeten kijken of TESO de juiste elementen bevat die jou fan maken van de serie. Veel zaken (die hierboven besproken zijn) hebben namelijk moeten wijken om Tamriel speelbaar te maken voor duizenden spelers tegelijk. Dit schept nieuwe kansen, maar laat daardoor ook veel achterwege wat The Elder Scrolls juist zo speciaal maakt. Honderden kazen verzamelen en tegelijk van een berg laten rollen is er niet meer bij, maar wel kunnen we eindelijk samen met een groep vrienden deze prachtige, mysterieuze wereld gaan ontdekken.