The Best of Me Recensie (Blu-ray) - Aanschaf waard in zoetsappige bui

Valentijnsdag is nog maar net achter de rug. Wil jij nog even nazwijmelen met je liefje? Dan is de laatste verfilming van Nicholas Sparks, The Best of Me, een prima idee. Vol zoetsappigheid, mooie mensen en een dramatisch romantisch verhaal; lees het hier in The Best of Me recensie.

Liefhebbers en haters kunnen niet meer om de boeken van Sparks heen. Zelfs als je ze niet leest, word je vroeg of laat opgescheept met zijn producten. De ene verfilming doet het beter dan de ander; Save Haven was niet heel overtuigend, wat wel geldt voor The Notebook en ook in zekere zin voor Dear John. Genoeg vrouwenharten die sneller gaan kloppen na het zien van die films.

De formule is elke keer hetzelfde: een jonge knappe meid en jongen die eigenlijk niet bij elkaar horen te zijn, worden verliefd op elkaar. Wat interessant is aan The Best of Me is dat er eindelijk in de Sparks verfilmingen iets nieuws wordt gedaan.

De twee grote namen zijn geen twintigers meer: James Marsden en Michelle Monaghan. Marsden kennen we als Cyclops uit de X-men films en Monaghan kennen we uit een paar Mission Impossible films en nog wat andere grote Hollywood krakers zoals Gone Baby Gone. Aanvankelijk was Paul Walker gecast voor de hoofdrol, maar we weten allemaal wat voor tragisch ongeluk hij gehad heeft.

En dus is het aan Marsden om romantiek neer te zetten. Hij vervult de rol van Dawson, die twintig jaar geleden hopeloos verliefd was op Amanda (Monaghan). Ergens ging iets fout. Daardoor is hij eigenlijk alleen, terwijl Amanda wel getrouwd is, maar alles behalve gelukkig is. De twee komen elkaar op een begrafenis weer tegen.

Wat is er tussen de twee gebeurd? Want als je ze naar elkaar ziet kijken zie je alles behalve haat en nijd. Het is duidelijk dat er sprake is van ‘littekens’, maar welke precies? Dat wordt geleidelijk duidelijk gemaakt aan de kijker op een leuke manier.

Continu wordt er namelijk geswitcht tussen heden en verleden, waarbij de flashbacks worden gespeeld door twee jonge acteurs: Luke Bracey (Dawson) en Liana Liberato (Amanda). Waar de chemie tussen de hoofdrolspeler in Save Haven ver te zoeken is, is dat niet het geval tussen Bracey en Liberato én ook tussen Marsden en Monaghan. Ze acteren vol overgave en daardoor ontstaat er een typische Sparks sfeer: romantisch.

Want natuurlijk worden de twee, zelfs na twintig jaar, weer verliefd op elkaar. Het staat in de sterren geschreven zo voorspelbaar is het. Maar dat maakt de film er niet minder om, de vraag is alleen hoe ze ermee omgaan. Kan de verboden romance slagen en zijn de littekens uit het verleden verdwenen?

Want als je de flashbacks ziet, lijkt het allemaal wel mee te vallen. Dawson en Amanda komen uit verschillende milieus; Amanda rijk en Dawson wordt mishandeld door zijn vader. Zij komt uit een gegoede familie. Hij kent uit een rotjeugd en groeit op met tuig. Niet voor niets vindt Amanda’s vader Dawson dan ook niet goed genoeg voor zijn dochter. Maar daar trekken de twee zich niets van aan.

Er is iets anders aan de hand. Hoewel alle wendingen voorspelbaar en cliché zijn, heb je als kijker toch lange tijd niet in de gaten waarom het tussen de twee tortelduifjes in het verleden fout is gegaan. En daardoor is de spanningsboog gedurende de twee uur precies goed.

Het einde is wel heel voorspelbaar, maar als je de extra’s op de Blu-ray bekijkt en dan het alternatieve einde ziet, had je toch dat einde niet willen hebben. Sparks boeken kenmerken zich door tragedie. En dat is prima.

The Best of Me doet precies wat het moet doen, het levert een soft verhaal af. Niet geschikt voor mannen, maar wel voor vrouwen die op zoek zijn naar romantiek. De vier acteurs leveren een prima acteerprestatie af en de Blu-ray bevat leuke extra’s, waaronder interviews met de cast. Een aanschaf waard dus.