Steep Review - Op wintersport vanaf de bank

Steep is een wintersportgame waarin je in een open wereld kunt gaan en staan waar je wilt. Ubisoft hoopt hiermee sportfanaten naar zich toe te trekken die zin hebben om ook digitaal de piste op te zoeken. De Steep review geeft antwoord op de vraag: kan de uitgever met de sportgame aan deze behoefte voldoen?

Met een snowboard of ski’s van een besneeuwde bergwand afscheuren, terwijl je onderweg bomen en rotsen ontwijkt om vervolgens heelhuids binnen luttele seconden onderaan diezelfde berg te eindigen. Voor velen klinkt dit als een spannende droom die niet snel vervuld zal worden, maar Ubisoft probeert deze fantasieën toch in leven te houden door de wondere wereld van de wintersport naar de huiskamer van de doorgewinterde gamer te brengen.

En dat doet het bedrijf in de vorm van Steep, een gloednieuwe IP die het hart van menig wintersportfanaat sneller moet doen kloppen. Met vier verschillende actiesporten – wetende snowboarden, skiën, wingsuit vliegen en paragliden – en een gedetailleerd gereconstrueerd Alpengebied wordt de game dan ook aangeprezen als een grote speeltuin voor sneeuwaanbidders.

Datzelfde speelgebied is ook meteen het grote paradepaardje van Steep. Zodra je de wereld van de sneeuwlandschappen betreedt, word je begroet door de gigantische spelwereld. Een wereld die grafisch enorm indrukwekkend is. De diverse bergen hebben allen een verschillende invulling van de bergwand, en alles in tot in de kleinste details gerealiseerd. Steep mag oprecht een van de mooiste games van dit jaar genoemd worden.

De game is enorm uitgestrekt en vraagt erom om verkend te worden. Maar niet voordat je eerst door de introductie heen geloosd bent. Een introductie die overigens erg beknopt is. Wellicht zelfs iets té beknopt. Je krijgt kort te horen hoe de besturing van elk van de vier sporten in elkaar zit. Tevens speel je onder begeleiding de twee soorten uitdagingen die er in de digitale Alpen te vinden zijn. Zo zijn er de traditionele tijdsraces, alsmede activiteiten waarin binnen een bepaald traject zoveel mogelijk punten verdiend moeten worden met bepaalde handelingen.

Eenmaal op de hoogte van wat de basis van Steep te bieden heeft, ben je aangewezen op jezelf. Dit is zowel een gift als een last, want hierdoor kan - zeker in de eerste uren van de game - nog wel eens verwarring ontstaan over wat je nu precies moet doen tijdens jouw wintersportavontuur. Evenementen staan lukraak aangegeven en verder is er ook geen einddoel aanwezig waar je naartoe kunt werken, los van het maximaal haalbare level voor jouw karakter.

Maar ook gedetailleerdere uitleg over de besturing tijdens bijvoorbeeld het paragliden ontbreekt en is na de introductie ook nergens terug te vinden. Hierdoor ontstaat onnodige verwarring die makkelijk voorkomen had kunnen worden. Maar als je eenmaal de smaak te pakken hebt, dan wordt de potentie die Steep bezit zeker benut. De diverse sporten voelen allen responsief aan en het gevoel van snelheid is dikwijls aanwezig.

Uitblinkers zijn hierbij het snowboarden en het wingsuit vliegen, die in de praktijk het leukste zijn om uit te oefenen in de game. Vooral tijdens het snowboarden voel je je enorm wendbaar en het maken van toffe trucs werkt bovendien enorm bevredigend. Het enige minpunt tijdens dit soort tochten is de physics-engine die de game hanteert. Deze is nogal inconsistent, waardoor je nooit zeker weet of een landing na een sprong nou goed af zal lopen of niet.

Zeker tijdens uitdagingen waarin op een kort traject zoveel mogelijk punten gescoord dienen te worden, kan dit ongemak frustraties oproepen. Een landing die ogenschijnlijk veel gevaarlijker is, kan zonder problemen aflopen, terwijl een kleine tik weer genoeg is om jouw karakter van zijn board af te slaan. Erg zonde, want de rest van de physics in de game zijn van zeer hoge kwaliteit.

De sneeuw reageert heel mooi op de bewegingen die je maakt tijdens het uithalen van alle capriolen in de game, en jouw digitale sporter reageert heel natuurgetrouw op eventuele G-krachten die op hem of haar worden uitgeoefend. Steep is meer een simulator dan een arcade sportgame, al is er een gezonde mix van beiden aanwezig. De game voelt alles behalve traag aan, maar verwacht geen over-de-top stunts als in bijvoorbeeld de oude SSX-games. Gameplaytechnisch is Steep dik in orde.

Iets waar je goed van kunt genieten als je je op jouw eigen tempo door de spelwereld begeeft. Ubisoft geeft spelers de vrijheid om het hele gebied in de game vanaf minuut één op eigen gemak te verkennen. Steep leunt hevig op de multiplayeraspecten die zijn geïmplementeerd, en in feite moet je de game dan ook zien als een grote speeltuin die je - het liefst samen met anderen - kunt bedwingen.

Het zijn die online-componenten die Steep interessant maken. Met een paar drukken op de knop kun je tot drie vrienden toevoegen aan jouw sessie, en samen kun je uitdagingen behalen of gewoon vrij ronddwalen. Tevens heb je de mogelijkheid om zelf uitdagingen in elkaar te zetten en te delen met andere spelers. Op die manier kun je op papier een oneindige stroom aan content creëren tijdens het spelen.

Maar ook de functie om herhalingen met een druk op de knop terug te kijken en te delen maakt goed duidelijk dat Ubisoft enorm inzet op het sociale aspect van de game. Steep is dan ook verreweg het leukst wanneer er samen met anderen gespeeld wordt. Speel je in je uppie, dan wordt de game na een aantal uren sporten gewoonweg saai.

De evenementen die te vinden zijn in de spelwereld zijn vrijwel allemaal of een tijdsrace of een puntenwedstrijd, waardoor de eentonigheid al snel toeslaat. Er is geen verhaal om te volgen, en zonder andere spelers mis je tevens die interactie die het digitale wintersportavontuur gezellig maakt. In het echte leven ga je immers ook liever met anderen op stap dan in je eentje.

In de kern is Steep dan ook een toffe sportgame, maar op diverse punten is de game nog te ruw om als algehele ervaring volledig te overtuigen. Het speelbare Alpengebied in de game is gigantisch en biedt enorm veel grafische pracht en detail. Tevens zijn de semi-realistische physics in de game van hoge kwaliteit, wat zorgt voor een algehele hoogstaande audiovisuele presentatie.

Helaas zijn die laatstgenoemde physics niet altijd even consistent tijdens de vele tochten die je maakt, wat resulteert in onnodige frustraties. Ook is er niet een duidelijk doel waar je als speler naartoe kunt werken. Je dwaalt nu eigenlijk maar doelloos rond. Dat tezamen met de ietwat eentonige evenementen in de game zorgen ervoor dat Steep net niet genoeg weet te overtuigen om echt bij de top te mogen horen.