Razer Raiju Review - Nog net geen gouden randje

Je hebt controllers voor de doorsnee gamer, maar je hebt ook hardware die een stuk verder door slaat. Een van deze hogere segmenten in kwaliteitsniveau heeft een nieuwe toevoeging gekregen, om de speler die meer wil ook daadwerkelijk meer te geven. In de Razer Raiju Review lees je of het resultaat ook echt meerwaarde biedt.

De meest recente “elite” controller van Razer is samen te vatten als een officieel door Sony gelicenseerde PS4 controller, die de nadruk op eSports legt. Hiervoor krijg je een apparaat dat moet uitstijgen boven wat de gemiddelde PlayStation-bezitter in huis heeft en de capaciteiten die daarmee gemoeid zijn. Zowel qua prestaties als design verwacht je dat dit streven dan ook waar gemaakt wordt. In de laatste categorie is er gelijk al een hoop over de controller op- en aan te merken.

Wat als eerste opvalt, is dat de slanke vormgeving van de standaard PS4-controller geheel overboord gegooid is. De Raiju is namelijk een vrij kolossaal zwaarder product in vergelijking hiermee. Om preciezer te zijn lijkt Razer de Raiju te baseren op de Wildcat, de gespecialiseerde controller voor de Xbox One. Toch moet je je niet laten misleiden door het logge apparaat, want er wordt er veel aandacht besteed aan de luxueuze uitstraling.

Het strakke design wordt gekenmerkt door zoveel mogelijk trouw te blijven aan het origineel. Er zijn geen vreemde en overdreven kleuren of vormen te bekennen, met uitzondering van een vrij klein Razer logo op het touchpad en optionele stickers. Wat wel enigszins jammer is, is dat de controller geen verlichting op de kop heeft wanneer het in verbinding met de PS4 staat. Naast het aanzicht, heeft Razer ook geprobeerd het ergonomische aspect wat onder handen te nemen.

De controller bevat langs de poten tot boven aan de triggers namelijk extra grip, geheel in de kenmerkende blauwe kleur van de PS4. Dit anti-slip materiaal met bijbehorende kleuring zit ook als kapjes rondom de thumbsticks. Daarbij moet wel gelijk opgemerkt worden dat zonder deze covers de pookjes echt veel te glad zijn, waardoor je vingers er elke keer vanzelf afglijden. Daarnaast werkt de overkoepelende hanteerbaarheid van de controller flink wat weerstand op.

Als je de originele PS4-controller gewend bent, dan zal je in het begin wel even moeite met het vasthouden van de Raiju hebben. Dit gaat zelfs zo ver, dat er een totaal ander gevoel van gewenning aan te pas komt. Tel hierbij op dat het tijd kost om vertrouwd te raken met de extra set knoppen op de achterkant (die gelukkig wel los te schroeven zijn) en er is een grote kans dat het apparaat niet voor iedereen weggelegd is. Hierbij komt overduidelijk het aspect van eSports naar voren, dat het gebruik van de controller door de gemiddelde gamer vrijwel geheel passeert.

Voor de echte snelle shooterfanaat, waarvoor reactievermogen alles betekent, is de Raiju een geschenk uit de hemel. Zo bevat de controller naast de twee extra knoppen op de achterkant ook nog eens een tweetal additionele schouderknoppen. De vier extra toetsen zijn geheel programmeerbaar binnen een paar seconden, waardoor je zelfs tijdens een match nog snel de functies kan veranderen. Erg handig wanneer je snel een actie wilt voltooien om een kleine voorsprong te behalen.

Het geïntegreerde paneel, gelijk aan die van de Wildcat, stelt je in staat om deze vingervlugge programmering uit te voeren. Bijkomend is het mogelijk om twee verschillende profielen op te stellen die door de controller onthouden worden. Overige knoppen van het paneeltje zijn er om volume aan te passen en de microfoon van je headset uit te zetten. Snelheid, gebruiksgemak en eSports zijn hierbij overduidelijk de toverwoorden.

Ook aan andere aspecten is te zien dat de controller vooral aandacht besteedt aan het zo soepel mogelijk voor elkaar krijgen van handelingen. Zo zijn de standaard triggers en schouderknoppen iets groter gemaakt en vereisen de traditionele toetsen minder drukkracht. Dit staat haaks op het vernieuwde D-pad van de Raiju, die niet uit één schijf met vier drukpunten bestaat, maar juist uit allemaal afzonderlijke knoppen. In tegenstelling tot de rest werken deze toetsen juist weer erg stug, waarbij bijvoorbeeld liefhebbers van fighting games het erg lastig krijgen.

Daarentegen wordt dit weer gecompenseerd met de triggers. Zowel aan de linker- als rechterkant zitten er speciale trigger stop switches, met als doel dat je deze knoppen niet meer helemaal hoeft in te drukken wanneer je bijvoorbeeld een schot wil lossen. De focus van de Raiju ligt daarmee echt volledig op competitieve shooters, waarmee je een bepaald reactievermogen moet behalen om mee te draaien met de betere spelers. Voor het spelen van andere (meer casual) genres zal de opgevoerde controller vrij weinig verschil maken en juist met de extra features in de weg zitten.

Alhoewel de Raiju voor de echte diehard online gamers als muziek in de oren kan klinken, zijn er ook voor hen grote nadelen te vinden. De controller is namelijk niet draadloos te gebruiken. Het drie meter lange draad kan dan wel afgekoppeld worden, maar het is dan onmogelijk om enige handelingen met de hardware uit te voeren. Het draad mag dan wel de input-snelheid met milliseconden verhogen, maar het is wel een beetje absurd dat je niet zelf de keuze krijgt voor deze optie.

Wat nog veel ongeloofwaardiger is, is de prijs van de controller. Toegegeven is het een mooie controller die veel opties biedt voor de echte fanaten, maar een kostenplaatje van bijna 170 euro is echt een astronomisch bedrag. Je krijgt dan wel een speciale etui om je controller in te bewaren en een schroevendraaier voor de achterste knoppen, maar zelfs dan ontstaat de vraag hoe het apparaat zo duur kan zijn. Daarvan kan je heel wat games of originele controllers kopen.

De Razer Raiju is een beest van een apparaat, dat aan te raden is voor elke competitieve shooter liefhebber. Extra features in de vorm van additionele en instelbare knoppen zorgen ervoor dat snelheid boven alles gaat en het een top keuze is voor gamen op eSports niveau. Helaas is deze controller niet voor iedereen weggelegd, want het heeft een vormgeving om aan te wennen en niet elk genre maakt hier dankbaar gebruik van.

Bovendien gaat de controller de mist in door bekabeling te verplichten, maar hiervoor wel de hoofdprijs te vragen. Een prijskaartje van 170 euro is namelijk een hoop geld en zelfs voor de eerder besproken doelgroep is het maar de vraag of de controller daar genoeg meerwaarde voor biedt. Al met al is het een vrij geschikte en uitgebreide controller, maar dan ook alleen voor de serieuze eSporter.