ENKI Review - Een veel te korte ervaring

ENKI is een horrorgame waarin je wordt opgesloten in een kelder. Aan jouw de taak om uit te vinden hoe je daar weer wegkomt. Of die ervaring de moeite waar is kun je lezen in de ENKI review.

Horrorgames heb je in alle soorten en maten. Van een apocalyptische stad tot een donker bos, je kunt het zo gek niet bedenken of er bestaat een game die je in zo’n setting de stuipen op het lijf jaagt. ENKI pakt het wat simpeler aan en dumpt je als speler in een geheimzinnige kelder, en geeft je vervolgens de opdracht om hieruit te ontsnappen. Geen uitleg, geen hints, je moet het helemaal zelf uitzoeken.

Het enige wat de game je geeft is een timer die start op 30 minuten en aftelt naar nul. Is de tijd op en ben je nog niet ontsnapt? Helaas, dan is het game-over. Het geeft ENKI een stukje spanning mee die constante druk uitoefent tijdens het spelen. Er is geen tijd voor aarzeling, je moet snel handelen.

Helaas gaat dat niet altijd even makkelijk. ENKI is namelijk een duistere game, letterlijk duister. De ruimten in de game zijn grotendeels erg duister, waardoor je soms letterlijk geen hand voor ogen ziet. En een game spelen waarin je niet eens kunt zien waar je loopt, is lastig te voltooien.

De keren dat er dan wel licht aanwezig is, is gelukkig te zien dat ENKI verder op grafisch vlak prima te doen is. Storm in a Teacup heeft een overtuigende kelder neer weten te zetten, inclusief rommelige en krappe kamertjes, en een hoop rommel. Rommel die dikwijls niks toevoegt aan de gameplay, maar puur dient als opvulling van een anderzijds kale omgeving. Echter zitten er ook genoeg hints in de game verstopt in de vorm van voorwerpen die je kunt vinden.

Deze hints geven je meer informatie over onder andere de moordenaar en dat er meer gaande is dan een simpele ontvoering. Tenminste, dat is wat de ontwikkelaar graag naar je over wil brengen. Storm in a Teacup prijst de game aan als een avontuur vol met eeuwenoude magie en geheimen. Dit klinkt heel spanndend, maar in de praktijk loop je gewoon rond in een kelder, op zoek naar de uitweg. Kelders zijn nou eenmaal vrij saai.

Wat maakt zo’n kale omgeving dan toch grafisch aantrekkelijk? Dat doet de game vooral met mooie lichteffecten. Lampen en andere lichtbronnen geven een mooi licht af die glundert op jouw beeldscherm. Wees maar blij dat die lichten (ondanks dat ze er te weinig zijn) aanwezig zijn, want je moet flink puzzelen voordat je de uitgang van de horrorkelder kunt openen.

Dat is ook meteen het grote verkooppunt van ENKI. De game bestaat uit een aantal puzzels die voltooid dienen te worden, alvorens je kunt ontsnappen (binnen de aangegeven 30 minuten). ENKI husselt de puzzelstukjes voor deze puzzels elke speelsessie door elkaar, waardoor de game dus elke keer als je speelt ‘anders’ is.

Dat is dan in theorie. In de praktijk zijn de puzzels namelijk gewoon hetzelfde, maar liggen de voorwerpen die gevonden moeten worden gewoon ergens anders. Je weet dus hoe je de puzzel oplost, maar toch verdoe je onnodig tijd met het zoeken naar spullen. Uiteindelijk erger je je dus meer aan die constante husseling dan dat het iets toevoegt aan de spelervaring.

En daardoor verandert ENKI van een horrorgame in een game die binnen 30 minuten uit te spelen is, of je anders doodergert totdat je na 30 minuten het loodje legt en opnieuw mag beginnen. Het husselen van onderdelen in de game per sessie moeten zorgen voor een hoge herspeelbaarheid, maar in de praktijk brengt deze functie alleen maar ergernis met zich mee.

De game is gewoon te simpel. Dat geldt in mindere mate voor de puzzels, maar wel voor ENKI als geheel. 30 minuten gameplay is niet heel veel, en als de herspeelbaarheid tegenvalt hou je weinig plezier over voor je geld. Als je eenmaal bent ontsnapt heb je het wel weer gezien en leg je de game weg, om hem vervolgens niet weer op te starten. Voor een game waar je normaal gesproken 15 euro moet betalen (de game is nu in de aanbieding vanwege gamescom), zou je toch wat meer content verwachten.

Ook het optiemenu in-game is erg beknopt, met het ontbreken van een helderheidsslider als grootste ergernis, waardoor de game aanvoelt als een veredelde demo, en niet als volwaardig product. Grote horrorfans kunnen hier nog wel een leuke avond uit halen, maar ENKI is met zijn gebreken niet een aanlokkelijk geheel voor het grote publiek. De game jaagt ze eerder weg, om ze vervolgens nooit weer te zien.