Elephants Dream Review (DVD) - niet perfect, maar zeker boeiend

Er zijn al talloze documentaires gemaakt over Afrika en Congo. Denk aan de films over de genocide of de honderden films over de natuur daar. Elephant's Dream toont nu het leven van enkele 'gewone' ambtenaren op een unieke manier. Lees er alles over in deze Elephant's Dream Review.

Kristof Bilsen laat in deze documentaire zien hoe alledaagse mensen in Congo iedere dag weer te maken krijgen met allerlei obstakels. De regisseur volgt hiervoor een viertal ambtenaren; een postbeambte, een brandweerman en twee beveiligers bij een treinstation.

Hun verhalen zijn nauw verweven met de Afrikaanse geschiedenis vol geweld en destructie. In deze documentaire weet Bilsen die essentie erg nauwkeurig weer te geven zonder al het geweld letterlijk in beeld te brengen. De film begint bij het verhaal van Henriette die op weg is naar haar werk.

Ze kijkt uit het raam en ziet daar een flinke file. Intussen speelt er een hip hop nummer op de achtergrond, wat over een kindsoldaat gaat. Al op dit moment merk je dat het alledaagse leven in Kinshasa ontregeld en zeker niet makkelijk is.

Als Henriette op haar werk zit merk je nog beter hoe ontregeld alles eigenlijk is. Ze zit hele dagen op mensen te wachten op het postkantoor en er ligt dan ook maar weinig post. De post die er ligt, heeft ook al een dikke laag stof verzameld. Het postkantoor biedt weinig te doen voor Henriette en zij verveelt zich dan ook rot.

Hetzelfde geldt voor de twee beveiligers op het ontregelde station, wat meer een verzamelplaats voor ouderen is geworden. De twee beveiligers daar hebben dan ook niets te doen, behalve zo nu en dan een kind dat op het spoor speelt wegjagen, omdat er een trein zou kunnen komen. Iets wat dus bijna nooit gebeurt.

Vervolgens richt Bilsen de camera op de brandweerkazerne, waar je eigenlijk hetzelfde tafereel ziet als op voorgaande locaties. Er gebeurt maar weinig en ook hier zie je dat het systeem ontregeld is. De kazerne is een tijd geleden afgebrand en eigenlijk nooit meer opgebouwd.

Een groot gedeelte van de film brengt de lange dagen van de mensen op genoemde locaties in beeld en doet eigenlijk niet meer dan dat. Je bent echt aan het observeren en dat is precies de intentie van Bilsen. Je ziet de mensen hun werk doen, terwijl je interviews hoort.

In die interviews hoor je ze klagen over de corruptie in het land, de vele ongelijkheden en hun salaris. Het klinkt behoorlijk saai, maar het is dusdanig in beeld gebracht dat het je wel degelijk weet te boeien. Elephant's Dream heeft helaas wel zo zijn inkakmomenten, waarop je aandacht dreigt te verslappen.

Op die momenten denk je soms 'nu weet ik het wel' en juist dan gaat de film over naar het volgende shot, alsof Bilsen wist dat dit de gedachte van de kijker zou zijn. De interviews die je hoort zijn ook niet gevuld met woede of teleurstelling, maar eerder dankbaarheid met een vleugje hulpeloosheid.

Je hoort op een gegeven moment iemand zelf zeggen dat als je maar lang genoeg wacht zal er vanzelf een revolutie ontstaan. Er is dus nogal wat mis in Congo, en dat laat de documentaire erg goed zien. Alleen is het niet per se negatief wat op beeld verschijnt. Bilsen geeft je de keuze om dit zelf in te vullen.

Je kunt het opvatten als alles wat er mis is, maar ook als een weerspiegeling van de enorme doorzettingskracht van de mensen in Kinshasa. Het is een portret met twee gezichten en dat is wat het zo mooi maakt.

De DVD an sich is natuurlijk al een kijkje achter de schermen in Congo. De 72 minuten durende documentaire laat je namelijk precies zien wat een dag voor deze mensen inhoudt, wat ze denken en hoe ze daar mee omgaan. Wat betreft de extra's hoefde er dan ook niets meer toegevoegd te worden.

Toch heeft de DVD wat aan extra's, namelijk een trailer van de film en een opnamesessie met Dizzy Mandjeku de rapper van het lied in de bus. De film is Frans gesproken, maar wel voorzien van een Nederlandse, Franse en Engelse ondertiteling.

Elephant's Dream geeft een inzicht in het leven van een aantal ambtenaren op hun dagelijkse werk. Het weerspiegelt de ontspoorde maatschappij, maar tevens de veerkrachtigheid van de mensen.

Dit alles is op een dusdanige manier in beeld gebracht dat je er zelf een beeld van kunt vormen. Er zijn helaas wel wat momenten waarop je het wel even gezien hebt, maar de film herpakt zichzelf steeds net op tijd. Geen perfecte documentaire, maar zeker een aanrader.