Dr. Mario Miracle Cure Review - Verslavende pillen

Mario is werkelijk een man van vele talenten: naast loodgieter, platformheld, profsporter en vechtersbaas is hij ook nog eens dokter. Voor zijn nieuwste 3DS-game heeft hij zijn witte jas weer aangetrokken. Of dat een leuk spel oplevert, lees je in deze Dr. Mario Miracle Cure review!

In de Dr. Mario-spellen speelt Nintendo’s mascotte de rol van arts en moet hij virussen uitroeien. Om dat doel te bereiken, maakt hij gebruik van een assortiment rode, blauwe en gele pillen.

Het concept is eenvoudig: zodra je vier of meer objecten (virussen of pilhelften) van dezelfde kleur op één lijn krijgt, verdwijnt die rij. Aan jou dus de taak om de vallende pillen zo goed mogelijk te positioneren.

De gameplay is dus erg eenvoudig, net als de besturing. Door naar links of rechts te bewegen met de circle pad of vierpuntsdruktoets kun je de pillen verplaatsen. Beweeg je naar beneden, dan valt de pil sneller, beweeg je naar boven, dan valt de pil direct.

Ook kun je met de A- en B-knoppen de pillen roteren. Helaas vermeldt de game dit niet, dus in het begin moet je misschien even aan de besturing wennen. Heb je deze eenmaal onder de knie, dan blijkt Miracle Cure al gauw een heel verslavend spelletje te zijn.

Hoewel de drang groot is om te blijven spelen, is Miracle Cure vooral geschikt voor korte sessies, zoals tijdens koffiepauzes. Een level voltooien duurt namelijk niet lang, dit kost hooguit een minuut of tien.

De game is daarom ideaal als je even je gedachten wilt verzetten, bijvoorbeeld wanneer je onderweg bent naar school of werk.

Je kunt nog zo goed zijn in het plaatsen van pillen, maar vroeger of later kom je in een situatie terecht waarin je meer nodig hebt dan deze medicijnen. Om die reden bevat het spel power-ups (de titulaire miracle cures), die je uit de brand kunnen helpen.

Deze power-ups zijn onder andere bommen, virusverdelgers (die alle virussen van één kleur doden) en capsulevernietigers (om een bepaalde kleur pil mee op te ruimen). Ook kun je deze paardenmiddelen strategisch combineren voor een bevredigende combo.

De singleplayermodus bevat in totaal vijftig levels (twintig basislevels en dertig geavanceerde niveaus), dus je bent wel even zoet. Verder heeft Miracle Cure ook een multiplayerstand, waarin je het online of lokaal tegen anderen kunt opnemen.

Daarnaast kun je ook je eigen uitdagingen instellen in de Custom Clinic-modus, waarbij je ook gebruik kunt maken van het touchscreen. Het is een van de weinige standen waarin de game gebruik maakt van de unieke 3DS-functies.

Want dat is misschien wel de grootste zwakte van Miracle Cure: de game benut de kracht van de 3DS nauwelijks. De gyroscoop heeft geen enkele functie en het touchscreen wordt maar mondjesmaat ingezet.

Dr. Mario blijft natuurlijk een 2D-puzzelreeks, dus we kunnen de game moeilijk verwijten dat het 3D-scherm niets aan de gameplay toevoegt. Toch blijft het een gemiste kans: Miracle Cure had evengoed op de vorige DS-generatie kunnen verschijnen.

Gelukkig voor het spel is dat het belangrijkste nadeel. Hoewel de besturing beter uitgelegd had kunnen worden, werkt deze perfect en staat de oude, vertrouwde Dr. Mario-gameplay nog altijd als een huis.

Met de power-ups voegt Dr. Mario Miracle Cure een paar vernieuwingen door, maar het kernconcept blijft eenvoudig. Dat is niet erg: de game voelt solide aan en is een typisch voorbeeld van ‘easy to learn, hard to master’.

Onze conclusie is dan ook dat Miracle Cure een geslaagde en uitdagende puzzelgame is. Het spel is niet bepaald baanbrekend, maar wel lekker verslavend en het spelen absoluut waard.

De game is verkrijgbaar via de Nintendo eShop.