Infinite Warfare Continuum DLC Review - Mosterd na de maaltijd?

In de schaduw van de aankondiging van de nieuwe Call of Duty WWII is er afgelopen week de tweede DLC voor Infinite Warfare uitgekomen: Continuum. Vier nieuwe maps en een vervolg voor het zombie-avontuur. Snakken we al naar november, of houdt het fans nog even zoet? Je leest het in deze Call of Duty Infinite Warfare Continuum DLC review.

Het is de wens van veel fans: een Call of Duty die weer terug grijpt op het 'echte oorlog voeren'. Afgelopen week werd bekend dat het nieuwste deel in de serie terug gaat naar de Tweede Wereldoorlog, waardoor een andere ontwikkeling in de wereld van Call of Duty je wellicht ontgaan is. Vorige week verscheen namelijk ook de tweede DLC voor Infinite Warfare, onder de naam 'Continuum'.

Grootse verrassingen bevat het pakket niet. Drie gloednieuwe maps, waarbij de trend van 'een remake per DLC' in stand wordt gehouden met opnieuw een oude bekende, en uiteraard is er een vervolg in het cartooneske zombie-avontuur. Na de wat tegenvallende eerste DLC getiteld Sabotage, is het zaak voor Infinity Ward om alle registers open te trekken en te leveren met deze DLC. De aankondiging van Call of Duty WWII en het gerucht dat Black Ops 3 een vijfde zombie-pakket krijgt met remasters uit eerdere Call of Duty games, maken het er niet makkelijker op.

Is dit de content waar de echte Call of Duty-fan nog op zich te wachten, of zit iedereen al met zijn gedachten in november? Dat is de vraag die deze Call of Duty Infinite Warfare Continuum DLC review ongetwijfeld voor velen zal beantwoorden.

De eerste map die we speelden, was Turista. Een goede binnenkomer, want waar Renaissance in de Sabotage DLC vanwege zijn opvallend lichte en frisse omgeving het enige lichtpuntje was, wordt hier met Turista op voortgeborduurd. In een luxueus spa-resort dat omringd wordt door water en een rotsachtige omgevingen, ga je tegen online vijanden de strijd aan. De map kent drie aanvalsroutes, die alle drie om een andere aanpak vragen. Zo kan je binnendoor voor het snellere werk, recht door het midden met de kans dat je vanuit het hoofdgebouw door je schedel wordt geknald, of buitenom waar er veel hoogteverschillen zijn en je ongemerkt achter vijandige linies kan komen.

Sowieso wordt de map gekenmerkt door de vele hoogteverschillen en de kleine openingen in rotsen, waar je net even tussendoor kan glippen of iemand ongemerkt van grote afstand tussenweg kan snipen. Het zorgt ervoor dat er veel dynamiek in de map zit, waar je vrij vloeiend en snel doorheen beweegt, zonder dat er heel veel wallrunnen, vliegen of andere rare acties bij komen kijken.

Van het ene uiterste in het andere, gaat voor deze map zeker op. Scrap is namelijk een verlaten vuilnisbelt op de maan en alle associaties die nu door je gedachten schieten, kloppen ongetwijfeld. Dacht je, met een beetje hulp van de afbeelding, aan puin, stof, grijs en grauw, dan heb je het bij het juiste eind. Waar Turista een hele fijne frisse map is, is Scrap eigenlijk de tegenhanger daarvan.

Het gevoel dat deze map binnen no-time in elkaar is gezet, overheerst heel erg. Een vrij generieke map, die 'aangekleed' is met hoopjes puin, enkele hyper-moderne rioolbuizen en wat afgedankte graafmachines. Twee lange zijden, met in het midden enkele van deze buizen om het geheel met elkaar te verbinden. Zet daar omheen nog enkele rechttoe rechtaan huisjes neer, met wat doorgangetjes en twee vuilverwerkers die je in flinterdunne carpaccio veranderen als je er in valt, en je hebt Scrap. Snel door naar de volgende map.

Ergens in een futuristische metropool miljoenen lichtjaren hier vandaan ligt Excess, de remaster van de oude bekende map Rust uit Modern Warfare 2. Hier is een gigantische luxe penthouse gebouwd, die van allerlei pracht en praal is voorzien en daar bovenop speelt het gevecht zich af.

Zoals de trouwe Call of Duty-fans ongetwijfeld nog wel kennen van Rust, is de opbouw van de map ongewijzigd gebleven. Met in het midden uiteraard de uitkijkpost waar je via een lange constructie bovenop kon komen, of inmiddels dankzij het snellere rennen, vliegen en klimmen de tegenstander kan verrassen. Ook de lange buis die je bovenaan de afbeelding ziet, zit er nog in. Net als het kleine doolhofje onder de genoemde uitkijkpost, waar je letterlijk en figuurlijk van alle kanten in en uit kan schieten.

De map is speciaal voor deze Continuum DLC qua visuals wel aardig op de schop gegaan. Waar Rust in Modern Warfare een uitgestrekte zandvlakte was met enkele gebouwen, is het nu daadwerkelijk omgetoverd tot een luxe omgeving. Dit resulteert in een klein gebied met veel actie dat overgoten is met een Egyptisch sausje, met veel beelden van dieren en een goudkleurige omgeving.

En jawel, opnieuw vinden we een map die voorzien is van kleur en waar de zon gewoon schijnt. Archive is een post-futuristisch museum die zich in een groot gebouw, vol kleine ruimtes, in het midden van de map bevindt. Hier omheen liggen enkele langere routes om via zij-ingangen dit museum te betreden. Qua indeling is het vrij gelijk aan Scrap, maar hier wisten ze wel de verfpotten te vinden en op een enigszins originele wijze de map aan te kleden.

Het meeste van de actie wordt vanwege de indeling veelal naar het midden gezogen, maar voor het betere snipewerk kom je op de lange uitkijkposten wel redelijk tot je trekken. Deze afwisseling maakt de map voor iedereen redelijk interessant, maar kan ook de nodige frustraties oproepen als je weer eens op de drempel wordt afgeknald. Is het een map die we ons over een aantal jaar nog herinneren? Vast niet, maar wanneer je alleen naar de Continuum en Sabotage DLC maps kijkt, zou Archive bij veel mensen wel in de top 3 komen.

Voor het Shaolin Shuffle-avontuur zijn we opnieuw in een tijdmachine gestapt en afgereisd naar de jaren '70 in New York. De zombies zijn weer eens opgestaan uit de dood en voegen een nieuwe verhaallijn toe aan de cartoonfilm waar je met de release van Infinite Warfare in bent gestapt.

Speciaal voor Shaolin Shuffle is Pam Grier aan de cast toegevoegd. De vrouw met de iconische rastaharen, bekend van Foxy Brown en Jackie Brown, is de Shaolin Sister die de martial arts dojo leidt in The Big Apple. Dit personage in combinatie met de vechtkunst staat centraal in deze nieuwste aflevering van de zombies. Zo zijn er vier kung fu vechtstijlen vrij te spelen, die allemaal gekenmerkt worden door unieke wapens en vechtacties, zoals het Samoerai-zwaard.

Deze nieuwe zombie-ervaring biedt een New York in de zeventiger jaren met een verlaten metrostation en vele swingende nachtclubs waar het angstvallig leeg is, maar de muziek nog altijd opzwepend draait. Ook zijn er de nodige barretjes en daken te ontdekken. Voor de zombie-liefhebber die van puzzelen houdt en graag alles keer op keer wilt ontdekken, is dit een prettige nieuwe toevoeging. Nieuwe elektriciteitskasten, zombies op rolschaatsen en uiteraard veel verborgen extra's.

Al met al kunnen we concluderen dat de tweede DLC in de reeks iets verbeterd is ten opzichte van de eerst. De multiplayer maps geven je nog altijd geen 'wow'-gevoel, maar bij drie van de vier krijg je in ieder geval zin om te spelen. Oude herinneringen ophalen met Rust of snelle actie in de andere twee maps waar (eindelijk) wat licht en kleur in is aangebracht. Scrap laten we voor het gemak dan maar even buiten beschouwing.

Zombies doet gewoon wat het doet, sinds het uitkomen van Infinite Warfare. Opnieuw een cartoonesk avontuur met de nodige over de top personages, 'zombies' op rolschaatsen, een nieuwe omgeving met allerlei puzzels en extra's voor de echte fanaten om te ontdekken. En uiteraard vier nieuwe vechtstijlen in het thema martial arts. Met deze Infinite Warfare Continuum DLC Review kunnen we zeggen dat de DLC een stap in de goede richting is, al is het misschien maar een kindervoetje en wacht de echte fan misschien liever tot november.