Steel Battalion: Heavy Armor Review
Stel je eens een wereld voor zonder processors. Lukt je dat? Grote kans van niet. Processors zijn overal. Zo’n beetje alle elektronica die je gebruikt bevat wel een processor. En zonder elektronica zijn we tegenwoordig nergens meer. Je kunt je misschien wel inbeelden dat de mensheid het behoorlijk moeilijk krijgt wanneer in de nabije toekomst alle processors ter wereld vernietigd worden. De wereld is in paniek, maar er is een uitweg: oorlog! Want dat werkt normaal ook altijd zo goed…
Steel Battalion gaat alweer bijna tien jaar mee. De originele game verscheen op de eerste Xbox en werd geleverd met een immense controller. Niet de gewone Xbox-controller, die ook aan de grote kant is, maar een heel paneel met veertig knoppen, twee joysticks en drie voetpedalen. De controller zorgde voor een hoge prijs en er werden uiteindelijk maar weinig exemplaren gemaakt. Voor Heavy Armor pakt Capcom weer uit met een aparte besturing. De game combineert de normale Xbox 360-controller met Kinect.
De Kinect-ondersteuning moet ervoor zorgen dat je je beter dan ooit kunt inleven in de game. Je moet echt het gevoel krijgen dat je een gigantische verticale tank bestuurt. Want die tanks zijn overal. China heeft besloten de hele wereld over te nemen en is daar vrij succesvol in. Europa is al onder controle van de Chinezen en de Verenigde Staten zijn ook net binnengevallen. De Amerikanen hebben zich teruggetrokken in Mexico en maken zich klaar voor een oorlog. Jij neemt ook deel aan dit gevecht en kruipt in de bestuurdersstoel van zo’n verticale tank.
Intensieve ervaring als het werkt…
Rondlopen, richten en schieten doe je gewoon met de Xbox 360-controller. Alle andere zaken doe je via de camera van de Kinect. Om te beginnen haal je je tank van de handrem af door aan de hendel rechts van je te trekken. Op dat moment ben je startklaar. Je kunt door bewegingen te maken bijvoorbeeld uit het raampje voor je kijken, op een radar kijken, verschillende soorten ammunitie selecteren of de periscoop gebruiken. Er zijn heel veel mogelijkheden via Kinect en Steel Battalion: Heavy Armor gebruikt ze allemaal. En we moeten toegeven dat je je inderdaad oppermachtig voelt als je door wat bewegingen te maken ongeschonden uit een gevecht komt.
…maar het werkt niet
Er is hier echter een probleem. Negen komma negen uit tien keer gebeurt er niet wat jij wilt dat er gebeurt. Om bijvoorbeeld uit het raampje voor je te kijken moet je beide armen naar voren bewegen. Dit blijkt in de praktijk een behoorlijke opgave. Vaak zal de camera wel naar voren gaan, maar schiet dan meteen weer terug in de bestuurdersstoel zodat je als een halve gare op je stoel je armen naar voor en achter zit te bewegen. Of de camera gaat helemaal niet naar voren en doet in plaats daarvan het raampje dicht. Dan zit je helemaal in de problemen, want probeer dat raampje maar weer eens open te krijgen. Zul je net zien dat de camera dan wel naar voren gaat en blijft, terwijl jij niets kunt zien omdat het raam dicht is. Kortom: het werkt niet.
Het is behoorlijk essentieel voor een game, die jou verplicht om gebruik te maken van Kinect, om op z’n minst een werkende besturing te hebben. Maar helaas. Steel Battalion: Heavy Armor werkt gewoon niet met Kinect. En we hebben voldoende geprobeerd om het te laten werken. Alle meubels stonden aan de kant, de verlichting was perfect en we hebben zelfs verschillende stoelen uitgetest, maar niets zorgt ervoor dat de game soepel werkt. Wellicht dat je tijdens het spelen momenten hebt dat Kinect precies herkent wat jij wilt doen, maar die momenten duren nooit langer dan vijf seconden en na drie bewegingen sta je weer te schreeuwen over de falende besturing.
Vaak doodgaan omdat het niet werkt
Van soepelheid is al vanaf het begin niet te spreken. Je speelt de game zittend op een stoel, maar omdat Kinect dan moeite heeft jou te herkennen moet je kaarsrecht op die stoel blijven zitten en vooral geen onverwachte bewegingen maken. Voor je het weet moet je de camera namelijk weer opnieuw kalibreren. Het haalt je compleet uit de game en na het opnieuw synchroniseren heb je eigenlijk geen zin meer om nog verder te gaan. ‘Gelukkig’ hoef je nooit lang te wachten tot je klaar bent. Missies duren nooit langer dan vijf minuten waarvan twee á drie minuten dan geklets over een oninteressant plot is. De game rekt die speeltijden wat op door je onnoemelijk vaak dood te laten gaan. Weerstand bieden zit er namelijk niet in, omdat de besturing via Kinect niet werkt.
De frustratie bereikt hoogtepunten die je niet voor mogelijk had gehouden. Het wordt nog erger op de actiemomenten die zich binnen in jouw tank afspelen. Praktisch iedere missie zal een vijand op jouw tank springen om bijvoorbeeld een granaat naar binnen te gooien. Het is dan de bedoeling dat jij die weer naar buiten gooit. Hoe? Nou, dat is een goede vraag. Terwijl je daar in paniek naar een granaat aan het kijken bent, moet je maar uitvogelen wat je er mee moet doen. De game laat je creatief bezig zijn, maar het komt vooral neer op veel onduidelijkheid. Een aantal van jouw bemanningsleden zal het om deze reden niet overleven. Je zou ze moeten kunnen redden, maar je hebt geen idee wat je moet doen.
Schreeuwen omdat het niet werkt
Waar het vaak op uitdraait, is dat je aan het schreeuwen bent tegen je televisie. Het is vreselijk irritant als er niet gebeurt wat jij wilt en daardoor wil je nog wel eens dingen roepen waar mensen beledigd van kunnen raken. De game zelf prijst dergelijk taalgebruik ook aan. Zelfs als je braaf je mond dichthoudt, word je nog steeds verrot gescholden door je bemanningsleden. Het zal in die tijd misschien heel normaal zijn, maar de grofgebektheid van de AI is wel erg overdreven. Alsof ze de pijn willen verzachten met scheldwoorden. Nu wordt er wel vaker gescholden in games, maar dan is het meestal gepast of grappig bedoeld. Nu wordt er geen zin gezegd zonder dat er een ‘fuck’ aan te pas komt.
Voor de duidelijkheid: Het werkt niet
Eigenlijk kun je er wel duizenden woorden aan vuil maken, maar het komt op één ding neer: het werkt niet. En als een game niet werkt dan hoort die gewoon niet in de winkels te liggen. Die onwijs zeldzame gevallen dat je drie werkende bewegingen maakt, voelen erg goed. Had het dus gewerkt dan had Steel Battalion: Heavy Armor een heel vette game kunnen zijn. Verder dan potentie komt het echter niet. De game faalt zowat in ieder opzicht. Laat die tank dus maar staan en ga een Hello Kitty-game spelen. Daar haal je gegarandeerd meer plezier uit dan uit Steel Battalion: Heavy Armor, die – voor de laatste keer – niet werkt.